Ægir - 01.11.1915, Blaðsíða 13

ÆGIR
155
Pcgar tekið er yfir ura raanninn raiðjan
og handleggina,
verður björgunarmaðurinn að leggjast
vel ofan á þann sem er að drukna, taka
djúpan andardrátt, setja aðra hendina á
öxlina á honum, svo hún taki yfir herða-
blaðið, en hina hendina á hökuna, og á
sama tíma að setja hnjeð i brjóstið á
honum, rjetta síðan snögglega úr fætin-
um og handleggjunum og fylgja vel á
eftir. Auðvitað verður björgunarmaður-
inn að hafa iosað neðri handlegginn til
að geta þetta; það er auðveldast með
því, að fikra þeim á víxl niður á við.
Margur hugaður maður hefur farist á
þvi, að reyna að bjarga öðrum, og að
likindum oftar fyrir að kunna ekki að-
ferðirnar við að losa sig af druknandi
manni, enn þekkingarskorti á björgunar-
aðferðunum sjálfum. Þessar æfingar
þurfa að lærast nákvæmlega og vera
æfðar nákvæmlega i vatninu, til þess að
þær geti komið að fullum notum, og
svo er hverjum óhætt, sem kann þær
að ráðast i að bjarga druknandi manni,
þó hann sje sjálfur ekki mikill sund-
maður.
*
* *
Hvernig farið skal raeð mann, sem
korainn er að drnknim.
Þegar manni, sem kominn er að þvi
að drukna, er náð upp úr vatninu, er
áriðandi að reyna strax að endurlifga
hann. Aðferðirnar verða að vera fram-
kvæmdar með sjerstakri varúð og' þolin-
mæði, þvi i mörgum tilfellum hafa menn
verið endurlifgaðir með þeim eftir margra
klukkustunda tilraunir. Þegar maðurinn
hefur ekki tapað andardrættinum, er ekki
nauðsynlegt að viðhafa endurlifgunar-
aðferðirnar, heldur setja manninn á hlið-
ina og skerpa andardráttinn með þvi,
að halda fyrir vitunum einhverju, sem
hefur sterka lykt, t. d. pipar, tóbaki o. s.
frv. Gott er að hneppa frá öllu, sem
þrengir að, svo það tefji ekki fyrir blóð-
rásinni.
Endurlífgunaraðferðirnar eru þannig:
Sjúklingurinn skal lagður á grúfu, með
fæturna beina og hendurnar fram með
höfðinu. Siðan skal sá sem endurlífgar
leggjast á hnjen við vinstri hlið sjúklings-
ins, setja hendurnar flatar á mjóhrygg-
inn á honum með þumalfingrunum nærri
því saman, og i beinni linu fram eitir
hrygnum, fingurna breidda út yfir rifin
báðum megin við hrygginn. Síðan skal
lagst fram á handleggina beina, aföllum
likamsþunga hægt og stöðugt, og pressa
brjóstholið saman. Með þessari aðferð
er loftið (og vatnið, ef það er nokkuð)
pressað úr lungunum og maganum. Svo
skal sá sem endurlifgar, rjetta snögglega
upp bakið, samt án þess að lyfta hönd-
unum frá baki sjúklingsins, til þess að
leyfa brjóstholinu að þenjast út. Þannig
skal líkaminn sveigður aftur á bak og
áfram fram á hendurnBr 12—15 sinnum
á minútu, án þess að stansa nokkuð.
Með þessu er loftið knúð út og inn um
lungun, á likan hátt og þegar andað er
að og frá; þegar þrýst er á bakið, fer
loftið út úr lungunum, og þegar bak-
sveiflan er tekin, þenjast rifin og loft sog-
ast inn. Þessu verður að halda áfram
þangað til reglulegur andardráttur hefur
náðst.
Meðan verið er að endurlifga, má, ef
hægt er að koma því við, nota heita
bakstra við allan líkamann. Gott er t. d.
að setja heita flösku við iljarnar og undir
hendurnar, og skal hitinn vera mældur
við olnbogann, þannig að maður þoli
hann vel. Þegar andardrættinum er náð,
er best að hætta við endurlifgunartil-
raunirnar, settja sjúklinginn á bakið og
nudda hanu. Allur likaminn skal nudd-