Ægir - 01.05.1930, Blaðsíða 13

ÆGIR
103
Skýrsla fiskifíilltrúans á Spáni
um ferðir hans um Spán, Ítalíu og Portúgal.
i.
Barcelona 8. raarz 1930.
Fiskifulltrúinn ferðaðist ásamt yflrfiskiraats-
manni Jóni Magnússyni i ársbyrjun 1930 og
skýrir hér frá, hvers þeir urðu visari á ferð-
um sínum.
Okkur er það gleðiefni að geta sagt
frá því, að yfirleitt voru innflytjendur
allstaðar ánægari með verkun og mat á
fiskinum okkar síðastliðið ár heldur en
undanfarin, þó menn væru varla nokk-
urstaðar fyllilega ánægðir með það enn þá.
Almennustu aðfinnslurnar voru þessar:
O/mikið af salti sœist á fiskiiuim. Á
verkuðum fiski vilja menn helst hvergi
sjá saltkorn. Á þetta við jafnt á öllum
markaðsstöðum, þó það sennilega líki
verst í Portúgal. Þelta er auðvelt að laga
og mun Jón gefa matsmönnum og fram-
leiðendum leiðbeiningar um það, þegar
heim kemur.
Roði á fiskinum, bœði fullverkuðum og
léttverkuðum. Þetta telja menn allstaðar
einhvern hinn mesta galla, sem orðið
geti á fiski. Er þessi roði víðast kallaður
i’auður jarðslagi og talinn hálfu verri en
hinn svokallaði dökki jarðslagi. í Lissa-
bon og Oporto var okkur sagt, að væru
heilbrigðisnefndir, sem hefðu eftirlit með
sölu matvæla. Væri álit þeirra að fiskur
með þessum rauða jarðslaga væri lítt
hæfur til manneldis og væri svo hart á
þessu tekið, sérstaklega í Lissabon, að
innflytjendur, sem seldu slíkan fisk,
mættu búast við stórsektum og jafnvel
fangelsi, ef upp kæmist. Þar sem fiskur
ei’ ekki geymdur í kælihúsum — sem
hvergi eru til í Portúgal — breiðist þessi
roði fljótt út. Eina ráðið fyrir innflytj-
anda þar, sem fær fiskfarm, þar sem vart
verður rauðs fiskjar, er því það, að selja
i pukri rauða fiskinn og flýta sér sem
mest hann getur að selja hinn, áður en
roðans verður vart. Getur hér því orðið
um hálfgerða þvingunarsölu að ræða,
sem eins og vant er fylgir lágt verð. Þó
matvælanefndir taki hvergi eins hart á
þessu og i Portúgal, er öllum allstaðar
jafn-illa við þennan fisk. Er því Ijóst,
hve okkur er nauðsynlegt að forðast að
slíkur fiskur komi frá okkur. Ekki er
Jóni alveg ljóst af hverju þessi roði staf-
ar, en hann mun reyna að rannsaka það
til fulls undir eins og heim kemur og
þegar hann veit ástæðuna, mun hann
gefa matsmönnum og framleiðendum
leiðbeiningar um, hvernig eigi að forð-
ast hann.
0/ misjafnar stœrðir í sama pakka. 1
þessu efni stöndum við ýmsum keppi-
nautum okkar að baki eins og t. d. Norð-
mönnum. Til þess að ráða bót á þessu,
leggjum við til að öllum mjög stórum
fiski, þ. e. a. s. fiski yfir 27—28 þml. sé
ekki blandað saman við smærri fisk,
heldur pakkað sér. Þetta munu menn
nú líka nokkuð alment vera farnir að
gera, af því að það borgar sig betur,
vegna langtum hærra verðs á þessum
sérstaklega stóra fiski. Þeir raarkaðsstað-
ir, sem borgar sig bezt að senda sérstak-
lega stóran fisk til, eru þessir: Barcelona,
Bilbao, Sevilla og Madrid.
Ennfremur leggjum við til, að þegar
um verkaðan stórfisk er að ræða, þá
megi ekki til útflutnings kalla stórfisk