Ægir - 01.05.1930, Blaðsíða 26

116
Æ G I R
eins eitt manntjón við þessa bátstapa. 1
niótorbátur fórst á árinu með allri áhöfn,
11 mönnum. Eitt flutningagufuskip ís-
lenskt sökk og 1 íslenskur mötorbátur, en
skipverjar björguðust allir af báðum ]>ess-
um skipum. Eitt varðskip islenskt strand-
aði og eyðilagðist, en ekkert slys af mönn-
um varð.
Aflaskýrslur,
Eitt af þeim málum, sem Eiskifélag ís-
lands.befir frá byrjun liaft ábuga fyrir,
var að safna skýrslum um fiskafla á land-
inu og l)irgðir á hverjum tíma. Þó voru
lengi framan af mjög skiftar skoðanir um
hvernig liægt væri að framkvæma þessa
söfnun svo, að hún yrði nokkurn vegin ná-
kvæm, þar sem fiskiveiðarnar eru stund-
aðar all árið kringum landið, bæði á stór-
um skipum og smábátum. Einkum virt-
ist niönnum erfitt og óframkvæman-
legl að ná saman skýrslum af þcim f jölda
smábáta sem veiðarnar stunda frá heimil-
um sínum eða í smærri veiðistöðvum og
salta afla sinn sjálfir, eiinfremur voru
lengi vel skiftar skoðanir um, hvernig
liaga ætti fyrirkonndaginu um skýrslu-
söfnunina, livort ælli að leita aðstoðar
löggafarvaldsins til þess að skylda menn
til að gefa upp afla sinn, eða bvort
liægt myndi vera að fá framleiðendur lil
að gefa upp af sjálfsdáðun, af áhnga i'yrir
málinu. \rarð seinni stefnan ofan á, og
var erindreka félagsins, Matthíasi alþing-
ismanni Ólafssyni, sem þá var erindreki
félagsins falið að ræða það mál á fundum
i deildmn félagsins. Málið nnm yfirleitl
liafa fengið góðar undirtektir og samdi
Matthías 1915 skýrsluform mjög fullkom-
ið, með ýmsum fróðlegum upplýsingum
og leiðbeiningum; var það sent til nianna
út um alt land og ætlast til þess að þeir
færðu inn í það afla sinn dagléga og sendn
svo Eiskifélaginu eða umboðsmönnum
þess skýrslur þessar aí'tur eða saman-
dregin útdrátt úr þeim. Það reyndist þö
brátt að skýrslusöfnunin á þannan liátt
bar engan árangur, menn trössuðu mjög
að útfvlla skýrsluform ])essi og ennþá
meira að senda þau Fiskifél. eða uinboðs-
mönnum þess i veiðislöðvunum. Málinu
var þó stöðugt iialdið vakandi og fekk
Eiskifélagið me.nn á nokkrum stöðum lil
þess að gefa því upplýsingar uni afla i mn-
dæmi sínu eftir ágiskun, en þetta bar hold-
ur ekki neinn verulegan árangnr og var
ekki hægt að fá út lir þessuni upplýsing-
um nægilega nákvæmni til þess, að hægl
væri að gel'a upp eftir hendinni ábyggileg-
ar skýrslur um framleiðslumagnið í land-
inu á hverjum tíma. Það var því ekki mn
annað að gera en að snúa sér til löggjafa-
valdsins og biðja um aðstoð þess til þess
að skylda framleiðendur lil þess að gefa
Eiskifélaginu eða umboðsmönnum þess
upp afla sinn, en eftir að það var fengið
með lögum um aflaskýrslur 27. júní 1925
má segja að skýrslusöfnunin sé nú komin
í ágætt lag, svo að skekkjan, miðað við
útflutning, hefir ekki á seinni árum verið
nema ca. (i% og er það minna en hjá sum-
um öðrum þjóðum, sem liafa komið sinni
söfnun á fyrir löngu síðan, auk þess eru
islensku aflaskýrslurnar nákvæmari en
11já nokkuri annari þjóð, er slíkum skýrsl-
um safnar, þar sem fiskurinn er flokkað-
ur nokkurnveginn eflir stærð og teg-
undum, en auðvitað verðui sú flokkun að
minsta kosti á milli stórfisks og smáfisks
aldrei vel nákvæm. Því er ekki að neita, að
lög þessi mættu í fyrstu nokkurar mót-
stöðu bjá einstaka stærri framleiðanda og
útflytjanda, sem bjuggust við að hafa
sjálfir ])á afstöðu, að þeir gætu nokkurn