Ægir - 01.11.1930, Blaðsíða 6

236
ÆGIR
vilja taka að sér útgerðarsfjórn félagsins
ef úr stofnun yrði, og tók hann því lík-
lega.
Upp frá þesfiu hefur Emil Nielsen
stöðugt starfað fyrir Eimskipafélagið.
Hann vann mjög þýðingarmikið starf
í}rrir félagið, meðan verið var að undir-
búa stofnun þess, og leggja grundvöll að
starfsemi þess. Reyndust öll ráð hans
þar hin hollustu, ekki sízt að því er
snerti stærð og fyrirkomulag skipa þeirra,
er félagið lét smiða í upphafi. Hafði hann
þar glöggt auga fyrir þvi, hvernig skipin
þyrftu að vera, bæði til þess að full-
nægja flutninga- og samgönguþörfum,
eins og aðstaðan var þá, og til þess að
rekstur skipanna gæti borið sig sem bezt.
Var mjög farið að ráðum hans i öllum
aðalatriðum í þessu efni.
Á fundi félagsstjórnarinnar, 6. febrúar
1914, var Emil Nielsen síðan ráðinn út-
gerðarstjóri Eimskipafélags íslands, og
tók hann við því starfi 1. april 1914.
Starf sitt hefur hann rækt með slíkri at-
orku og samvizkusemi, að sliks munu
fá dæmi. Hann hefur helgað starfi sínu
alla krafta sína og leitt hjá sér auka-
störf, félaginu óviðkomandi. Útgerðar-
stjórn Eimskipafélagsins er afarerfið. Ekki
sizt var starfið erfitt fyrstu starfsár fé-
lagsins. Þegar félagið var nýbyrjað að
láta byggja fyrstu skip sín, skall stríðið
á með öllum þeim erfiðleikum, sem af
þvi leiddu. Og félagið byrjaði starfsemi
sina á stríðstímanum. Öll venjuleg að-
staða um siglingar var gjörbreytt, og
slíkir erfiðleikar í skipaútgerð, að þeim
verður tæpast lýst fyrir þeim, sem ekki
voru þá starfandi athafnamenn, en enn
þá munu i fersku minni hinna, sem þá
börðust fyrir lífi fyrirtækja sinna. I allri
þessari baráttu sýndi Emil Nielsen það
bezt, hvilikur maður hann er. Lyndis-
festa hans, samíara lægni í viðskiftum
við aðra menn, og óbilandi starfsvilji og
starfsþrek, bjargaði Eimskipafélaginn yfir
erfiðleika síríðsáranna. Úessir sömu eig-
inleikar hafa komið að haldi í útgerðar-
stjórn hans síðan, og þeir hafa frá upp-
hafi verið félaginu ómetanlegir, einnig
að því, er snertir aðstöðu félagsins innan
lands. Félagið er alþjóðarfélag, sem lands-
mönnum hefur frá byrjun verið sérstak-
lega hjartfólgið. En jafnframt hafa menn
auðvitað gert meiri og aðrar kröfur til
íélagsins en venjulega eru gerðar til einka-
fyrirtækis. Á þessu sviði hefur Emil Niel-
sen h'aft lag á þvi að fullnægja, eftir því
sem frekast verður til ætlast, þeim kröf-
um, sem gerðar hafa verið til félagsins,
án þess þó að ofbjóða getu þess. Ogsér-
staklega hefur honum lánast að stjórna
félaginu svo, að hann hefur aldrei verið
sakaður um, að flokksfylgi í stjórnmál-
um hafi nokkru sinni ráðið neinu í út-
gerðarstjórn hans, sem er lífsskilyrði
fyrir slíkt þjóðarfyrirtæki sem Eimskipa-
félag íslands.
Kvæði þetta var flutt í kveðjusamsæti
Emils Nielsen, framkv.stj. 28. okt. 1930.
Peir, sem stormana við og við stórsjóa föll
eiga’ að striða, en blása’ ekki’ í kaun
fá í vöðvana afl og í vilja sinn þrótt,
og þeir vaxa með sérhverri raun.
Nú er víðspurt, að við eigum vaskasta menn
úti’ á víði, og satt er og rétt,
að það afl, sera nú ber hingað auðinn í land,
á hin íslenzka sjómannastétt.
Af þeim áhuga, sem er með áræði beitt,
stjórnast auðnunnar reikandi hjól.
Og hjá íslenzsri þjóð var það upphaf til vegs,
er hún eignaðist hafskipastól.
Pegar allt var í nauð og um álfuna hramm
lögðu ógnandi hervöldin sterk —
að hin íslenzka þjóð komst þar óskemd úr þraut.
það var Eimskipafélagsins verk.