Ægir - 01.06.1936, Page 12

130
Æ G I R
fengnu samþykki ráðherrafundar. Þessi
tollhækkun gildir jafnt um allar vörur,
hváðan sem þær koma, og verður því að
teljast líklegt að tollurinn falli á neytend-
ur hér, en auðvitað er ætlast til þess um
leið, að neyzla innflutts varnings minnki.
Þessi tollhækkun nemur 51,20 gullpe-
setum á lest af saltfisld, svo tollurinn
kemst upp í 731 pappírspeseta, eða um
460 ísl. kr. Tekjurnar af þessari tollliækk-
un verða um 31,5 millj. peseta, fvrir þá
sjö mánuði, sem eftir eru ársins, og á að
nota það fé til að styrkja gengi pesetans.
Svo sem ég gat um i aprílskýrslu minni,
var ákveðið, að kaupfélögin iiér skyldu fá
25% af saltfiskinnflutningnum, og átli sú
ráðstöfun að draga úr verðhækkuninni á
þessari nauðsynjavöru almennings. Á
Norður-Spáni eru kaupfélögin all-styrk,
en hér á suðurströndinni og i Kataloníu
gætir þeirra lítið. Þetta ákvæði hefði því
orðið til þess, að innflutningurinn til Kata-
lóníu hefði minnkað um f jórðung, en auk-
ist að sama skapi fyrir aðra landshluta.
Þar sem leyst hefir verið upp hlutafélag
hér í Barcelona, sem hafði innflutning á
um 3.000 smálestum, liefði þessi takmörk-
un leitt til þess, að í viðhót við aðrar tak-
markanir, hefði innflutningurinn hingað
fallið niður í 40% af því, sem hann var
áður .
Hér í Kataloníu er talið, að 1000—1400
fjölskyldur, eða allt að því 7.000 manna,
byggi afkomu sína á verzlun með saltfisk.
Sá þvi mikill fjöldi manna afkomu sína
í liættu og ákváðu þeir, að taka sér ferð á
hendur til Madrid til að ræða mál sín við
stjórnina og verzlunarmálaráðherrann.
Tóku nær 300 manns þátt í þeirri för, og
voru þar fulltrúar fvrir innflytjendur og
smásala, verkamenn í kælihúsum og við
höfnina, skrifstofnmenn og afgreiðslu-
menn. Tók ráðherrann allvel í mál þeirra
og lofaði, að innflutningur Kataloníu
skyldi elcki skertur frekar, hvað fisk
snerti, svo innflytjendur í Kataloníu
skyldu fá að skipta þessurn 25% milli sín.
Enn vita menn ekkert livernig salt-
fiskinnflutningnum i ár muni reiða af,
því aðeins Frakkland og Þýzkaland, liafa
fengið innflutningsskammt sinn, sem er
500 lestir fyrir Þýzkaland og 9.000 lestir
fyrir Frakkland. Samningarnir við önnur
lönd ganga mjög seint. Það fréttist ekk-
ert um samningana við Bretland, en talið
er líklegt, að hæði Danmörk og Noregur
verði að ganga að jafnaðarkaupum. Hafa
Danir sem stendur miklar smíðar á hendi
fyrir Spánverja, þar sem eru hæði togar-
arnir til Pysbe og einnig járnbrautar-
mótorar. Hafa þingmenn frá Norður-
Spáni, þar sem Pysbe hefir aðsetur sitt,
kvartað undan þvi við stjórnina, að gjald-
eyrisnefndin yfirfærði ekki fé til að greiða
togarana og tefði það fvrir afhendingu
þeirra, og yki atvinnuleysi.
Norðmenn standa þó öllu ver að vígi,
því Spánverjar vilja taka flutningsgjöld
þau, er norsk skip liafa fyrir flutninga til
Spánar og frá, inn i jafnaðarkaupin, en
ef Norðmenn ganga að því, að einhverju
leyti, munu þeir naumast geta keypt fyrir
svo mikið, að þeir geti selt sama magn og
áður af sallfiski.
Virðingarfyllst,
Helgi P. Briem.
ý Guðmundur Bjarnason,
kénndur við Bjarnabæ, andaðist á
Landakotsspítala, hinn 12. júní þ. ár.
Hann var orðlagður fiskimaður stundaði
veiðar á skútum heztan hluta æfinnar.
Banameinið var krahbi í lifrinni.