Ægir - 01.07.1947, Side 6

188
Æ G I R
Sucinbjörn
Enilson. Hann
lók við rítslj.
blaðsihs i bijrj-
un árs ÍSl'i og
hafði hana nirð
höiHluni i S.Iár.
ýinsa lund mjög hvetjandi til framkvæmda
í sjávarútvegsmálum. í hóp þessara manna
líiettist rétt fyrir aldamótin Snnnlendingur
á léttasta skeiði, er lekið hafði skipstjóra-
próf og iðaði í skinninu af framkvæmdar-
þrá í þágu sjávarútvegsins. Þessi maður
var Mattliias Þórðarson frá Móum. — Þeir
þremenningarnir, sr. Björn, Skapti ritstjóri
og Matlhías áttu oft viðræðiir um sjávar-
útvegsmál veturinn 1899. Og þá var það, að
sú luigmynd kom fram að gefa út mán-
aðarrit um fiskveiðimálefni. Sr. Björn
hvatti mjög Skapta og Matthías lil þess að
hrinda þessari hugmynd í framkvæmd.
Hanri hauðst sjálfur til að leggja ritinu ti!
ýmis konar efni, en var hins vegar ófús á
að slyðja það fjárhagslega. En þrátt fyrir
það afréðu þeir Skapti og Matthías að
senda landsmönnum þennan vetur boðs-
hréf að fiskveiðiriti. En undirtektir urðu
svo daufar, að ekki þótti formandi að
leggja í útgáfu tímarits að svo komnu. Mál
þetta lá siðan í þagnargildi um skeið, en
Matthías ól ])ó æ i hrjósti þá von, að takast
mætti að gera hugmyndina um ritgáfu fisk-
)eiðitimarits að veruleika.
Veturinn 1904 kom Matthias að máli við
Hannes Hafliðason skipstjóra, er þá var
formaður skipstjórafélagsins Aldan og
ræddi um þetta mál við hann. Vildi
Matthías, að „Aldan“ beitti sér fyrir út-
g'áfu fiskveiðitímarits. Hannes svaraði lil-
mælum Matlhíasar með þessum orðum:
„Þú getur reynt að hera málið upp á
lundi.“ Um forustu af hans hendi í þessu
efni var ekki að ræða.
Eftir að Matthías fluttist að austan
gerðist hann leiðsögumaður á dönskum
varðskipum hér við land. Þar kynntist
harin dönskum og norskum fiskveiðiritum
og við þau kynni jókst áhugi hans fyrir út-
gáfu slíks rits hér á tandi. „Aldan“ var þá
all voldugt félag, er mátti sín nokkurs í
höfuðstaðnum, ef hún heilti sér. Því var
það, að Matthíasi hugkvæmdist að leggja
máli þetta i hendur þess félags. Hann
Ieiddi það til umræðu á fundi í félaginu.
Féíagsmenn voru sammála um, að nauð-
synlegt væri að gefa út slikt rit, en hins
vegar virtist þeim í of ráðizt fyrir félagið
að standa að litgáfu ritsins. Það var þó lir,
að kosin var ]>riggja manna nefnd til þess
að athuga möguleika fyrir litgáfu fiskveiði-
tímarits. Leitaði hún m. a. til Bjarna Sæ-
mundssonar fiskifræðings og fór fram á
]>að, að hann tæki að sér útgáfu ritsins. En
hann reyndist með öllu ófús til þess sökuin
anna, en kvaðst liins vegar vilja styðja úl-
gáfuna svo sem hann jnætli. Þegar svo var
komið, var ákveðið að fresta útgáfu rits-
ins lil haustsi'ns 1904. Það sama haust fór
Matthías til Noregs og þar komst hann í
kynni við M. Barclev, sem um þær mundir
var ritsljóri „Norsk Fiskeritidende“, en í
það rit sótti Bjarni Sæmundsson einkum
iróðleik sinn um athafnir Norðmanna í
sjávarútvegi. Á leið sinni heim til íslands
kom Matthías lil Kaupmannahafnar og
kynntist þar Videhæk, ritstjóra fjrrir „Dansk
Fiskeritidende“. Bæði Barcley og Videbæk
eggjuðu Matthías eindregið á að gefa út
l'iskveiðitímarit, þá er hann kæmi heim.
Matthías kom lil íslands í marzmánuði og
hafði þá nefndin, sem vinna átti að útgáfu
litsins, eklci hafsl neitt að. Litlu síðar fór
Matthias um horð í varðskipið Heklu, en
jneð því ællaði hann að vera þá um sum-
arið. Schack var þá skipherra á Heklu, en
hann var mikill íslandsvinur, sem kunnugt