Ægir - 01.05.1950, Blaðsíða 3
Æ G I R
MANAÐARRIT fiskifélags islands
43.
Reykjavík — maí 1950
Nr. 5
Islendingar laga sig eftir aðstæáum.
Það hefði einhverntíma þótt fyrirsögn,
landhelgi væri færð út um 4 sjómilur
frá yztu annesjum, svo sem gert hefur
verið fyrir Norðurlandi, ón þess að hreyft
væri andmælum af hálfu þeirra, sem árum
saman hafa stundað þar botnvörpu- og
áragnótaveiðar. Fátt sýnir betur, hve al-
varlegum augum menn líta rányrkju þá,
Sem höfð er í frammi á fiskislóðunum
kringum landið. Og samtímis og þessi á-
kvörðun er tekin, berast óskir frá sýslu-
°g sveitarfundum um að friða nafngreinda
firði og flóa fyrir fvrrgreindum veiðarfær-
um. Allt er þetta órækur vottur um hug
Wanna í þessum efnum.
Eftir að Ijóst varð, að sæmilegur mark-
aður er fyrir lúðu í Ameríku, hafa all-
margir bátar byrjað lúðuveiðar vestur í
hafi. Afli hefur yfirleitt verið góður. Þess
dæmi, að bátar hafi fengið nálægt 500
mður i veiðiferð.
Togararnir eru sumir hverjir að búast
veiða í Hvítahaf vegna þess að afli þykir
legur hér við Iand. Allmargir togarar fiska
yrir fiskimjölsverksmiðjur.
Saltfiskkestirnir stækka með hverjum
^1- Unnið er sleitulaust að því viðsvegar
11111 h,n<l að koma up fiskþurrkunarhús-
Uni- ^ byrjun vetrar verður farið að flytja
''erkaðan saltfisk á gamalkunna markaði.
Sagt er að hugur sé í ýmsum að gera
gomlu togarana út á síldveiðar.
_ Eggur er } ýxnsum, að erfiðlega gangi að
a 'ihunandi markaði fyrir sjávarafurðir.
Það er þegar orðið ljóst, að á þessu ári
skiptir um skeið hvað snertir ísfisksölu til
Bretlands. í þeim efnum virðist allt vera
komið í sama farveg og var fyrir styrjöld-
ina. Sömu söguna er að segja um ísfisk-
söluna í Þýzkalandi. Freðfiskmarkaðurinn
er eigi nema svipur hjá sjón hjá því sem
verið hefur undanfarin ár. Verði eigi unnt
að ná í nýja markaði fyrir freðfisk, verð-
ur að minnka þá framleiðslu frá því sem
orðið er. Hin einhæfa framleiðsla á salt-
fiski er nú það, sem á er starað, og vitan-
lega er ekkert við því að segja úr því að-
stæður allar hníga að því. Síldarolían hef-
ur verið seld fyrir fram fyrir gott verð,
en allt er enn á huldu um verðið fyrir
síldarmjöl.
Það sem hér hefur verið drepið á, er
umræðuefni þeirra, sem við sjó búa. Það
sýnir ljóslega, hvernig íslendingar laga sig
eftir aðstæðum, og meðan þeir hafa tök á
því, standa þeim opin sund til að bjarga
sér.
Loks er þess að geta, að síldveiðarnar
á komandi vertíð bera mjög á góma. Sumir
eru bjartsýnir, telja, að veiði verði góð og
tefla fram ýmsum rökum fyrir því. Aðrir
eru vondaufir. Gamall og reyndur síldveiði-
skipstjóri sagði við mig, að hann byggist
ekki við neinni breytingu, hann hefði
reiknað með tuttugu ára veiðitregðu. Von-
andi er, að hann hafi komizt út úr kortinu
með sinn reikning.
L. K.