Ægir - 01.05.1950, Blaðsíða 4

82
Æ G I R
Of mikill fiskur
i ar.
Grein sú, er hér fer á eftir i lauslegri þijðingu, birtist í þijzka blaðinu
„Nordsee Zeitung“ 22. apríl siðastl. Hér er þvi haldið fram, að þýzkir
togarar geti einnig fullnægt eftirspurn eftir nýjum fiski á sildvciðitíman-
um, og því sé ekki þörf á fiski frá Islandi i sumar.
Þýzkir útgerðarmenn eru af skiljanleg-
um ástæðum talsvert hugsandi út af þeirn
samningum við ísland, sem nú nýlega er
lokið, þvi að það er nú einu sinni svo, að
það er erfitt að selja fisk, og af þessu
leiðir að taka þarf tillit til framtíðarinnar
og hugsa um hvað næs.t skal gera. Nokkru
siðar varð þetta Ijósara vegna gengisfalls
islenzku krónunnar um ca. 40% og þeirra
breytinga, sem af því leiddi. Svo sem kunn-
ugt er, er í samningnum gert ráð fyrir inn-
flutningi til Þýzkalands fyrir $ 2% millj.
Af þessari upphæð er 1.8 millj. fyrir nýjan
fisk (þar með talinn hraðfrystur fiskur
fyrir $ 0.2 millj.), 0.4 millj. fyrir saltsíld,
0.2 rnillj. fyrir nýja síld og $ 0.1 millj. fyrir
söltuð flök, saltfisk og þurrlcaðan fisk.
Þegar hugsað er fyrir framtíðinni verður
annars vegar að taka tillit til vaxanda af-
kasta þýzka togaraflotans í ár og hins vegar
til þess, að kaupmáttur almennings verður
ekki eins mikill og i fyrra, þegar hægt var
að selja eitthvað 250 000 smál. af fiski. Hér
verður að gæta þess, að í þessu magni eru
talin 160 000 tonn af sild, sem að nokkru
leyti hefði ekki selzt nema með styrkjum.
Árið 1950 er gert ráð fyrir, að ekki þurfi
nema 120 000 tonn af sil'd. Til þess að veiða
hana þarf þá heldur alls ekki allan flotann,
og af því leiðir, að gagnstætt árinu áður,
verður talsvert af skipum afgangs til fersk-
fiskveiða. Reiknað hefur verið með því, að
170 togarar, sem gera 7 túra hver upp á
2000 Ztr. geti landað því sildarmagni sem
með þarf. Eftir verða þá 82 togarar, og
hljóta þeir af tekniskum og praktiskuin á-
stæðum að vera þeir stærstu. Ættu þeir
að vandalausu að geta landað yfir 90 000
smál. af ferskum fiski á vertíðinni, þ. e.
yfir 18 000 tonn á mánuði.
Nú vaknar sú úrslita-spurning, hvort
hægt sé að selja innfluttan ísfisk til við-
bótar. Ef gengið er út frá þeim 2.5 millj.
dollara (ca. TV2 millj. mörk), sem flytja
á inn innan „open individuael licence
system", þyrfti að reikna með 25 000‘tonn-
um af ísfiski á 15 pf. pundið, sem íslend-
ingar þurfa sem lámarksverð, til þess að
fylla samninginn. Vegna gengisfallsins
verður þetta nú að minnsta kosti 30 000
tonn. Hugmynd íslendinga er að flytja
hingað 12% í ágúst, 28% í september, 40%
í október, 16% í nóvember og 4% í des-
ember. Á timabilinu ágúst—desember á ár-
inu sem leið voru flutt inn alls 39 650 tonn
af ísfiski frá íslandi, og þar við bætist á
sama tímabili 49 300 tonn, sem þjóðverjar
veiddu sjálfir. Alls gerir þetta 89 150 tonn,
sem flutt voru á þýzkan markað. Á hinn
bóginn stendur þetta fiskmagn einmitt
heima við það fiskmagn, sem hægt verður
að landa auk síldaraflans. Nú fluttu Is-
lendingar inn fisk á siðastliðnu ári fyrii'
fast verð (eftir tegundum, með haus eða
hauslausan), og þurfti því að verðbæta
hann vegna versnandi markaðs með ca. 24
milljón marka milligreiðslu, að því er
talið er.
Hér er það almennt álitið, að eftii'
reynslu undanfarinna ára verði í mesta
lagi hægt að selja 17 000 tonn af nýjuni
fiski á mánuði. Með því að þetta magn