Ægir - 01.07.1951, Blaðsíða 31

Æ G I R
179
Frá fiskverkunarstöð
Samvinnufélags ísfirð-
inga og íshúsi íNeðsta-
kaupslað.
>,Sjöfn“; nú eign sameignarfélagsins Aldan
á Flateyri.
Allir voru framannefndir bátar, eftir þvi
sem ég bezt man, frá 22—28 smálestir.
Flestir báta þessara voru fá ár í
eigu þessara útgerðarfélaga, liðu félög
þessi brátt undir lok. Nokkrir nýir bátar
bættust þó við, svo sem „Frigg“, er Karl
og Jóhann áttu. Sá bátur er nú eign Gunn-
ors Guðmundssonar á Skagaströnd (fyrr á
Hólmavík).
Söltun útflutningssíldar hafði byrjað á
lsafirði í smáum stíl 1915, en jókst á nœsta
ári. Var mikil síldarsöltun þessi árin, eink-
uin 1916 og 1919. Vonir rnanna um að hér
væri að skapast ný og blómleg atvinnu-
grein, hleypti örum vexti í vélbátaútveg
bæjarins. — Síldartapsárin 1919 og 1920
komu mjög hart við eigendur liinna nýju
vélbáta, og það svo, að margir þeirra biðu
ekki bætur þess tjóns síðan.
1 ársbyrjun 1927 hættu aðalútgerðarfé-
lögin útgerð sinni, og voru bátarnir aug-
lýstir til sölu af viðskiptabanka þeirra. -—•
Nokkrir bátanna urðu þó eftir í bænum,
þar á meðal „Freyja“, sem Stefán Bjarna-
son skipstjóri keypti, og einhverjir í félagi
oieð honum.
Var þá stofnað Samvinnufélag Isfirð-
inga. Fékk það félag ábyrgð ríkissjóðs og
lét smíða fimm vélskip. Þessir bátar komu
allir til landsins og hófu veiðar á árinu
1928. Síðar bættust tveir við. Bátarnir báru
allir Bjarnar-nafn. Nefndust fimm þeirra
fyrstu: „Ásbjörn“, „ísbjörn“, „Sæbjörn“,
„Valbjörn", „Vébjörn“, en tveir þeir síðari:
,.Auðbjörn“ og „Gunnbjörn“. Fyrri bátarn-
ir voru smiðaðir í Noregi, en „Auðbjörn"
og „Gunnbjörn" í Svíþjóð.
Nær 20 árum síðar bættust svo við tveir
Svíþjóðarbátar, er nefnast „Finnbjörn" og
„Isbjörn". Með komu Samvinnubátanna
byrjar eiginlega nýtt útgerðartímibil í bæn-
um. — Fyrri bátar voru flestir neðan við
30 rúmlestir, en Samvinnubátarnir 42—46
rúmlestir. — Þetta varð nú lágmarksstærð
útilegubátanna, því að vélskip, sem á eftir
komu, urðu nú drjúgum stærri, Hugarnir
t. d. um 60 rúmlestir.
Aðeins einn Samvinnubátanna liefur
helzt úr lestinni, það er „ísbjörn“, sem
strandaði í Skálavík ytri veturinn 1940.
Hinir allir eru í góðu standi, hafa oftast
fengið viðgerð árlega, og nýlegar vélar eru
í þeim.
Á Samvinnubátana völdust þegar ungir
skipstjórar, þá flestir lítt reyndir, sem síð-
ar urðu hinir farsælustu í skipstjórn sinni,