Ægir - 15.12.1971, Blaðsíða 15

ÆGIR
389
þeirra af starfsemi hlutatryggingasjóðs og afla-
ti-yggingasj óðs.“
Hinn 16. júlí 1965 voru eftirgreindir menn til-
nefndir í nefndina:
Sigfús Bjarnason frá Sjómannasambandi Is-
lands.
Margeir Jónsson frá Fiskifélagi Islands.
Tryggvi Helgason frá Alþýðusambandi Islands.
Örn Steinsson frá Farmanna- og fiskimanna-
sambandi íslands.
Ágúst Flygenring frá Landssambandi ísl. út-
vegsmanna.
Ing\7ar Vilhjálmsson frá Félagi ísl. botnvörpu-
skipaeigenda.
Már Elísson var skipaður formaður.
Þingsályktunai'tillagan gerði ráð fyrir, að
nefndin kynnti sér vandlega skoðanir útvegs-
manna og sjómanna í einstökum landshlutum og
reynslu þeirra af starfsemi sjóðsins. Að loknu
nokkru undirbúningsstarfi var öllum félögum og
samtökum ofangreindra aðila skrifað um málið
og tillagna þeirra og ábendinga óskað.
Eftirtekja þessa var rýr og þrátt fyrir eftir-
gangsmuni og oftsinnis framlengd tímamörk til
svara bárust nefndinni einungis fá svarbréf.
Eru þessi bréfaskipti birt sem fylgiskjöl með
nefndarálitinu.
Jafnframt tilskrifum þessum, hafði nefndin og
einstakir nefndarmenn samband við marga útvegs-
menn og sjómenn og leitað álits þeirra.
Fiskiþing hefur jafnan haft málefni sjóðsins
á dagskrá og gert um þau tillögur, auk þess sem
sérstök nefnd Fiskifélagsins hefur fjallað um mál-
ið. Voru allar þessar tillögur vandlega íhugaðar.
Nefndin ræddi strax í upphafi um það, hvort
gera skyldi tillögur um grundvallarbreytingar á
núgildandi lögum. Kom til álita að breyta reglum
um bótaútreikninga og bótagreiðslur. Koma ýmsir
möguleikar til greina, svo sem breytingar á bóta-
útreikningi, að taka upp greiðslur á úthaldsdag
eða á hvert aflað kíló o. fl. Einnig var rætt um
stofnun séreignadeildar fyrir hvern bát — sbr.
bréf hér á eftir. Þessar hugmyndir fengu ekki
stuðning meiri hluta nefndarinnar.
Eins og síðar kemur fram, urðu nefndarmenn
sammála um að hraða ekki störfum, en að reyna
að vanda þau því meira. Auk þess var dráttur
mikill á svörum frá þeim aðilum, sem nefndin
leitaði til.
Þar sem starfstími nefndarinnar var af þess-
um ástæðum alllangur, hafði hún möguleika á að
fylgjast með þróun og starfsháttum sjóðsins á
tveimur ólíkum skeiðum í sögu hans, þ. e. góð-
ærinu 1965 og 1966, og er halla tók undan fæti
1967 og 1968, er heildaraflinn nam tæplega helm-
ingi afla ársins 1966.
Að sjálfsögðu mæddu þessar sveiflur mjög á
sjóðnum, enda hlutverk hans að mæta sveiflum.
Nefndin þykist geta dregið ýmsar ályktanir af
þeirri reynslu, sem fékkst á þessu tímabili.
Er nefndin þeirrar skoðunar, að núgpldandi lög
hafi í stórum dráttum náð tilgangi sínum — sbr.
2. gr. þeirra. — Af þeim sökum leggur nefndin
ekki til neinar stórvægilegar breytingar á um-
gerð þeirri, er núgildandi lög mynda. Er hvort
tveggja, að lítillar óánægju (líklega þvert á móti)
hefur orðið vart um gildandi lög hjá þeim aðilum,
er látið hafa í ljós álit sitt, og að nefndin telur
reynsluna sanna, að nauðsynlegt sé að hafa ákvæði
laganna rúm, þ. e. að þau skilgreini ekki í smá-
atriðum sem flest svið framkvæmdar þeirra.
I öðru lagi er nefndinni ljósari en áður nauðsyn
sjóðsmyndunar. Að öðrum kosti getur sjóðurinn
vart sinnt því megin hlutverki að mæta sveiflum
í aflabrögðum. Af þessari ástæðu leggst nefndin
eindregið gegn þeim hugmyndum, er fram hafa
komið undanfarið um skei'ðingu á þeim tekju-
stofnum sjóðsins, sem lög hans gera ráð fyrir.
Þvert á móti leggur nefndin nokkra aukn-
ingu tekna, öðrum þræði einnig vegna þess, að
tillögur hennar um breytingar á lögunum munu
án efa hafa í för með sér einhverja útgjaldaaukn-
ingu, ef samþykktar verða.
Telur nefndin, að þýðingarmestu breytingar-
tillögurnar nái ekki tilgangi sínum, ef ekki verða
gerðar ráðstafanir til að auka tekjur sjóðsins —
sbr. aðallega ákvæði 3. og 5. gr. frumvarps þessa.
Nefndin telur erfitt að benda á aðrar og efnis-
lega gjörólíkar leiðir en sjóðsstjórnin hefur valið
við framkvæmd laga sjóðsins, einkum ef hafðar
eru í h,uga þær reglur, er sjóðsstjórnin hefur sett
sér og sem nánar er lýst í næsta kafla þessa
nefndarálits.
Tillögurnar gera þó ráð fyrir nokkrum þýðing-
armiklum stigbreytingum, sem gera nauðsynlega
aðra túlkun ýmissa lagagreina en nú er við höfð.
II. Athugasemdir við einstakar greinar.
Við 1. gr.
Heppilegt þótti að skipta lögunum í tvo kafla
eftir að lögfest var ný, sérstök deild við afla-
tryggingasjóð sbr. 1. kafla frumv. þessa, og lög
nr. 74 28. maí 1969.
Við 2. gr.
Lagt er til, að báðar deildir bátaflotans verði
sameinaðar í eina deild. Yrði þetta fyrst og fremst
mikil hagræðing á störfum stjórnar og starfs-
manna sjóðsins, en felur að öðru leyti ekki í sér
efnisbreytingu.
Við 3. gr.
Fyrsta breytingartillagan er orðalagsbreyting.
Fleiri en ein veiðistöð geta myndað bótasvæði.
Þykir því réttara að nota orðið bótasvæði.