Ægir - 15.01.1974, Síða 25
árslok 1974. Krafa þessi er sett fram í trausti
þess að 200 sjóm. víðáttan verði samþykkt
sem alþjóðaregla á Hafsbotnsráðstefnunni,
sem vægast sagt litlar sem engar likur eru til.
Hitt er svo annað mál að úr því að svona
margir ábyrgir menn telja 200 sjóm. vænleg-
ar til sigurs, þá ættu 50 sjóm. að vera það
þeim mun fremur.
Manni hefði fundist nóg að gert í bili og
réttara hefði verið að standa einhuga saman
um þegar afmarkaðar aðgerðir, í stað þess að
rugla málstað okkar fyrir Alþjóðadómstólnum
og hóta Bretum áframhaldandi þorskastríði
næstu áratugi út af 200 sjómílna landhelginni.
Að mínum dómi er á þessu stigi máls alls
ekki heldur fýsilegt að hengja okkur aftan í
200 sjómílna þjóðirnar, því má ekki gleyma,
að þær eru ekki aðeins þróuncu-þjóðir á efna-
hagssviðinu, heldur einnig á menningar-,
stjórnmála- og siðferðissviði, svo sem afdrif
Allende Chileforseta er nú nýjasta dæmið um.
200 sjómílna landhelgin við Suður-Ameríku-
strendur talar þannig sínu máli um hug þeirra
þjóða og hvemig t. d. Perúmenn hafa nýtt
sína landhelgi með ofveiði, er og dæmigert, —
að vísu ferst okkur ekki að tala, þegar t. d.
hugsað er til ofveiði síldarinnar, sem er al-
þjóðleg vísbending um skammsýni okkar, en
ætti að verða okkur til ævarandi varnaðar. —
í því sambandi má ekki gleyma sérstöðu okk-
ar, að gegnum aldirnar var talið eðlilegt, af
þeim sem til þekktu, að ísland hefði stærstu
landhelgi, sem þá var vitað um, og hefði það
átt að vera innlegg í málið fyrir Alþjóðadóm-
stólnum, í stað þess að spilla nú e. t. v. fyrir
okkur með því að heimta 200 sjómílur, sem er
ótímabært eins og er, af ýmsum ástæðum, sem
ekki skulu raktar hér.
Það virðist vera til eitt skref í þessu mikil-
væga máli íslenzku þjóðarinnar og það er að
einbeita sér að því að sigra Breta og Vestur-
Þjóðverja á grundvelli laga og réttar fyrir
Alþjóðadómstólnum í Haag. Fari svo, að ríkis-
stjómin treysti sér ekki til að láta reka málið
á þann hátt, sem vera ber, er spurning hvort
sú virðulega stofnun, Alþingi, verði þeim
vanda vaxin að stuðla að aukinni virðingu
fyrir alþjóðarétti þjóða í milli og hafi dug til
að senda málflytjendur til Haag.
Heiður þjóðarinnar út á við á 1100 ára afmæli
hennar er í húfi og þá er það tvimælalaust
skylda Alþingis að hafa vit fyrir ríkisstjórn í
þessu efni og senda fulltrúa til Haag til þess
að bjarga málstað íslands, þótt seint sé. —
Heilbrigð skynsemi heimtar slíkar aðgerðir af
hálfu þeirrar stofnunar, sem elzt er meðal
löggjafarstofnana heims. Áhættan er engin,
þegar litið er á allar aðstæður, svo sem nú og
áður hefur verið drepið á, svo og með tilliti
til aukinnar viðurkenningar á 200 sjómílum,
en einmitt í sigri þess meira, er fólginn sigur
hins minna.
íslenzka þjóðin á vissulega heimtingu á að
fá að vita hvað valdið hafi því, að sú leið var
valin, sem hlaut að leiða til vandræða, eins og
á daginn er komið. Þessi spurning hlýtur að
vera þeim mun brýnni, þar sem íslendingar
hafa lýst yfir ævarandi vopnleysi og hafa
aldrei trúað að vopn geti leyst neinn vanda.
í fáum orðum sagt, er niðurstaða þessara
hugleiðinga sú, að í þessu máli, sem öllum
öðrum, er dómstólaleiðin farsælust en óvirðing
á lögum og rétti, kallar yfir okkur smán,
háska og illindi, að ekki sé meira sagt.
Nótaviðgerðir
í Noregi
Við yfirförum og gerum við
hvers kyns nætur og troll.
Ennfremur setjum við upp ný
veiðarfæri og höfum troll- og
snurpuvír á lager, ásamt öllum
gerðum af tógi.
Við tökum að okkur að geyma
varanætur. Höfum einnig til leigu
tvær hringnætur í fyrsta flokks
ástandi.
Þjónusta allan sólarhringinn.
EGERSUND TRAWLVERKSTED
Verkstæðissími 91-695 og 91-520.
Heimasími Kaare Mong 91-681.
Skrifstofan sími 91-219.
Egersund, Noregi.
Æ GIR — 17