Ægir - 01.07.1976, Blaðsíða 28

Heimild þessi til veitingar dragnótaveiði-
leyfa skal ekki notuð að því er varðar veiðar
í Faxaflóa.
14. gr.
Veiðar á rækju, humri, síld, loðnu, spærl-
ingi og kolmunna í botnvörpu og flotvörpu
skulu háðar sérstökum eða almennum leyfum
ráðherra. Ráðherra getur bundið leyfi þessi
eða úthlutun þeirra þeim skilyrðum, sem
nauðsynleg þykja.
Ráðherra getur einnig ákveðið í reglugerð,
að aðrar veiðar í tiltekin veiðarfæri skuli háð-
ar sérstökum eða almennum leyfum.
15. gr.
Ráðherra getur að fengnu áliti Hafrann-
sóknastofnunarinnar veitt heimildir til veiði-
tilrauna og annarra vísindalegra rannsókna
innan fiskveiðilandhelginnar og þurfa þær
heimildir ekki að vera bundnar við íslenska
aðila eina. En ætíð skulu slíkar tilraunir og
rannsóknir fara fram undir eftirliti Hafrann-
sóknastofnunarinnar.
16. gr.
Veiðiheimildir samkvæmt 13,-—15. gr. skulu
jafnan vera tímabundnar, og skal ávallt leita
umsagnar Hafrannsóknastofnunarinnar og að
jafnaði Fiskifélags íslands áður en þær eru
veittar. Auk þess skal ráðherra leita umsagn-
ar annarra aðila, þegar honum þykir ástæða
til.
17. gr.
Brot gegn 2. gr., 3. gr. og 5.—8. gr. laga
þessara varða sektum svo sem hér segir:
1. Ef skip er 39 metrar að lengd eða minna,
skulu sektir nema 4000—20 000 gullkrón-
um.
2. Ef skip er meira en 39 metrar að lengd,
skulu sektir nema 14 000—40 000 gull-
krónum.
Allar sektir samkvæmt þessari grein eru
miðaðar við gullkrónur, sbr. lög nr. 4, 11.
apríl 1924.
Brot samkvæmt framansögðu skulu og
varða upptöku á veiðarfærum, þar með töld-
um dragstrengjum, svo og öllum afla innan-
borðs. Nú næst ekki í skipstjóra, og er þá
einnig heimilt að gera upptækt skipið sjálft
eða andvirði þess að hluta. Upptöku má einnig
beita, þótt ekki sé höfðað refsimál út af brot-
um og þótt refsimáli verði ekki komið fram.
Máli til upptöku má þá beina gegn eigendum
skipsins, umboðsmönnum þeirra eða umráða-
mönnum þess.
Lagt skal löghald á skip, sem staðið er að
meintum ólöglegum veiðum, þegar er það kem-
ur til hafnar, og er eigi heimilt að láta það
laust fyrr en dómur hefur verið kveðinn upp
í máli ákæruvaldsins gegn skipstjóra skipS'
ins eða máli hans lokið á annan hátt og sekt
og kostnaður hefur verið greitt að fullu. Þ°
er heimilt að láta skip laust fyrr, ef sett er
bankatrygging, eða önnur trygging jafngiW
að mat dómara, fyrir greiðslu sektarinnar
og málskostnaðar.
Til tryggingar greiðslu sektar skv. þessari
grein og kostnaðar skal vera lögveð í skipinu.
18. gr.
Brot gegn 11. gr., reglum settum samkvæm
10. og 12. gr. eða ákvæðum leyfisbréfa sett-
um samkvæmt 13.—15. gr., varða sektum
200—14 000 gullkr., sbr. lög nr. 14 11. aPrI
1924, og upptöku afla samkvæmt lögum um
upptöku ólöglegs sjávarafla eftir því sem
við
á. Ef brot falla ekki undir ákvæði þeirra laga
skal um upptöku afla og veiðarfæra íara sv°
sem greinir í 17. gr., ef um ítrekað brot ei
að ræða.
Nú er ljóst af öllum atvikum, að skipið he
ur hvorki verið að veiðum innan fiskveio
marka né undirbúningur gerður í því skynu
og má ijúka málinu með áminningu, Þe&
um fyrsta brot er að ræða, en ef um ítreK
brot er að ræða, með sektum 2000—14
gullkrónum, sbr. lög nr. 4 11. apríl 1924.
19. gr. .
Hver sá maður, er leiðbeinir skipi við o
legar veiðar í íslenskri fiskveiðilandhelgu .
liðsinnir því við slikar veiðar, eða hjálpar
um brotlegu til að komast undan hegn1”®^
fyrir þær, skal sæta sektum, 2000—14.
gullkrónum, sbr. lög nr. 4 11. apríl 1924.
hegningu skal hver sá sæta, sem er í t°Sv„
skipi eða á bát við skipshliðina, þegar þa ^
að ólöglegum veiðum í landhelgi, nema a j,,
geti gert þá grein fyrir dvöl sinni þar’ a irl.
legt þyki, að hann eigi enga hlutdeild 1
um ólöglega veiðiskap þess. ^
Ákvæði þessarar greinar gilda ekki um
238 — Æ GIR