Ægir - 01.07.1976, Qupperneq 30

gjald af nýrri og ísaðri síld og loðnu skuli
vera allt að því eins hátt og greiða bæri við
sams konar verkun hér á landi og hún fer
til erlendis.
Útflutningsgjald greiðist ekki af selafurð-
um.
4. gr.
Ríkissjóður annast innheimtu útflutnings-
gjalds skv. 2. og 3. gr. og skiptast tekjur af
því sem hér segir:
1. Til Aflatryggingasjóðs %
a) Almenn deild......................22
b) Áhafnadeild ......................26
2. Til greiðslu á vátryggingarkostnaði
fiskiskipa, samkvæmt reglum, sem
sjávarútvegsráðuneytið setur ... 27
3. Til Fiskveiðasjóðs íslands og Fiski-
málasjóðs
a) Lánastarfsemi.....................21
b) Styrkveitingar Fiskimálasjóðs . 0.9
4. Til sjávarrannsókna og Framleiðslu-
eftirlits sjávarafurða, skv. reglum,
sem sjávarútvegsráðuneytið setur . 2.3
5. Til Landssambands ísl. útvegsmanna 0.4
6. Til samtaka sjómanna skv. reglum,
sem sjávarútvegsráðuneytið setur . 0.4
Samtals 100,0
borð í skip í þeirri höfn, er þær fyrst fara
frá. Ef afurðir eru seldar c.i.f. eða með enn
öðrum skilmálum, skal reikna söluverð til
f.o.b.-verðs eftir reglum, sem viðskiptaráðu-
neytið setur. — Séu afurðir sendar úr landi
óseldar, skal gjaldstofn útflutningsgjalds skv.
2. og 3. gr. ákveðinn skv. lágmarksútflutn-
ingsverði eins og það er tilgreint í útflutn-
ingsleyfi fyrir þeirri vöru. — Nú sannar send-
andi, áður en 6 mánuðir eru liðnir frá útgáfu-
degi farmskírteinis, að verð það, sem lög-
reglustjóri eða innheimtumaður ríkissjóðs
hefur sett á útfluttar óseldar sjávarafurðir,
sé hærra en hann hefur selt þær fyrir, og er
þá fjármálaráðuneytinu rétt að endurgreiða
tilsvarandi mismun útflutningsgjaldsins, enda
liggi fyrir staðfesting viðskiptaráðuneytisins
á því, að leyfi til að selja við hinu lægra verði
hafi verið veitt.
6- sr- ■*
Útflutningsgjald fellur í gjalddaga um lel0
og skip er afgreitt úr höfn eða áður en lagr
er af stað til útlanda, ef engrar afgreiðslu er
beiðst. Sjávarútvegsráðuneytið getur Þ°
ákveðið, að útflytjendur megi greiða gjaldið,
þegar gjaldeyrisskil eru gerð, enda sé tryggl’
að þau fari fram fyrir milligöngu íslensks
banka, og sé tollyfirvaldi fengin ávísun a
væntanlegt gjaldeyrisandvirði fyrir gjaldin11-
I þeim reglum um greiðslu á vátrygginga-
iðgjöldum fiskiskipa, er um getur í 2. tl. 1.
mgr. þessarar greinar, má m. a. setja það
sem skilyrði fyrir greiðslu iðgjalda, að hlut-
aðeigandi tryggingarfélag sé aðili að endur-
tryggingarsamtökum félaganna og hlíti til-
teknum reglum um ákvörðun iðgjaldatrygg-
ingarskilmála og vátryggingarfjárhæða.
Heimilt er að undanþiggja hvalveiðiskip þess-
um skilyrðum og jafnframt að endurgreiða
til þeirra hlut Tryggingasjóðs fiskiskipa í út-
flutningsgjaldinu, sbr. 2. tl. 1. mgr. þessarar
greinar, í stað greiðslu iðgjalda. Þá skal og
endurgreiða hvalveiðiskipum hlut Aflatrygg-
ingasjóðs skv. 1. tl. 1. mgr. þessarar greinar,
enda njóti þau ekki bóta úr sjóðnum.
5. gr.
Gjald skv. 2. og 3. gr. skal miða við sölu-
verð afurðanna með umbúðum, fluttra um
240 — Æ G I R
7. gr.
Hver, sem sendir vörur þær til útlanda, se
ræðir um í lögum þessum, er skyldur til a
fá hlutaðeigandi lögreglustjóra eða inn
heimtumanni ríkissjóðs í hendur samrit e ^
staðfest eftirrit af farmskírteinum eða, e 1
um hleðsluskírteinum, útflutningsskýrS n’
vörureikningi og matsvottorði, ef með Þa ^
svo og útflutningsleyfum, er út hafa ve ^
gefin um farminn, og skal það gert áðui
skip er afgreitt eða leggur frá landi. Ef e ,
in hleðsluskjöl hafa verið gefin út, kernUI ^
þeirra stað yfirlýsing sendanda um vörumag .
ið gefin að viðlögðum drengskap. — . Vyjð
þessarar greinar um sendanda eiga einmg
um skipstjóra, ef sendandi er fjarverandi e^
gætir eigi skyldu sinnar, og hið sama er
afgreiðslumenn skipa. — Gjaldið skal •
eftir skilríkjum þeim, er um getur í ÞesS
grein.