Ægir - 01.04.1977, Blaðsíða 7

RIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS
70. ÁRG. 6. TBL. 1. APRÍL 1977
Eitthvað verður
EFNISYFIRLIT:
Eitthvað verður að víkja 105
Ólafur Bjömsson:
Hver verður afrdrif
borskárgangs 1973? 106
Deilt um Rockall 108
Guðmundur
,p Gunnarsson:
VeSgja báta flotvarpa
til kolmunnaveiða 108
Minningarorð:
Einar Sigurðsson,
útgerðarmaður 110
Fréttapistlar 111
^tfluttar sjávarafurðir
janúar 1977 og 1976 114
a, Ný fiskiskip:
afur Jónsson GK 404 116
íitgerð og aflabrögð 120
ÚTGEFANDI:
FISKIFÉLAG íslands
HÖFN. ingólfsstræti
SÍMI 10500
RITSTJÓRN:
MÁR ELÍSSON (ábm.)
JÓNAS BLÖNDAL
AUGLÝSINGAR :
GUÐMUNDUR
INGIMARSSON
UMBROT:
gísli ólafsson
PRENTUN:
ÍSAFOLD
ÁSKRIFTARVERÐ
2000 KR. PR. ÁRG
KEMUR ÚT
HÁLFSMÁNAÐARLEGá
að víkja
Á það hefur oft verið drep-
ið, hvað okkur íslendingum,
sem höfum takmarkað fé til
sjálfstæðra rannsókna, væri
nauðsynlegt að fylgjast með
því, sem væri að gerast með
nágrannaþjóðunum í ýmsum
atvinnugreinum. Það hefur
ekki skort á það, að við höf-
um reynt að læra af þessum
þjóðum og fylgja fordæmi
þeirra í ýmsu, svo sem í
menntamálum, heilbrigðismál-
um og allskyns almennings-
þjónustu, en hitt hefur meir
setið á hakanum, að fylgjast
með þróun atvinnuveganna,
einkum að því er lýtur að hag-
kvæmni og hverskyns spam-
aði og nýtni. Það er óumdeil-
anlega lenzka hérlendis að
miða hvaðeina í atvinnugrein-
unum við afköstin. Þetta er al-
kunn staðreynd í sjávarútvegi.
Þar eru afköstin líka mikil,
helzt til mikil myndi margur
segja, um þessar mundir. Það
nær þó engri átt að fordæma
mikil afköst í atvinnugrein,
þótt þær aðstæður geti skapast
að þau verki neikvætt um
stund. í síldariðnaði okkar
gætti þess sjónarmið mikið
hér fyrr á árum, hvað verk-
smiðjan væri afkastamikil,
bræddi mörg þúsund lestir á
sólarhring.
Þegar mikið aflaðist óx
mönnum í augum að horfa á
flotann bundinn sökkhlaðinn
við bryggjur dag eftir dag í
blíðskaparveðri. Það var því
ofureðlilegt að afkastasjónar-
miðið yrði mjög ríkjandi við
byggingu verksmiðja. Það var
þó alls ekki eins ráðandi og
margir halda. Verksmiðjur
okkar, sem reistar voru á síld-
arárunum, voru eins fullkomn-
ar og þá var kostur á.
Menn eins og Gísli Hall-
dórsson, Jón Gunnarsson o.fl.
slíkir fylgdust vel með því,
sem bezt var að finna hvar-
vetna i heiminum og voru
reyndar frumkvöðlar og/eða
fundu upp, svo sem Gísli nýj-
ungar, sem leiddu til aukinnar
nýtingar. Þegar síldin hvarf
dofnaði áhugi manna fyrir
mjöl- og lýsisvinnsluverk-
smiðjum, enda reyndist fyrir-
tækjunum fullörðugt að halda
þeim gangfærum, hvað þá end-
urnýja vélabúnað þeirra og
vinnslutæki. Þegar Þorsteinn
Gíslason hafði lagt fram
skýrslu sina um könnunarleið-
angur í norskar og danskar
fiskmjölsverksmiðjur á síðast-
liðnu sumri, brá mörgum í
brún og vildu kenna það for-
ráðamönnum verksmiðjanna
Framh. á bls. 107