Ægir - 01.07.1981, Blaðsíða 19

aðfararnótt 20. sept. og olli miklu V og SV veðri
þá um morguninn og daginn, 34 fórust, flestir á
sjó. Hús fuku o.s.frv. Annar olli miklum sköðum
aðfararnótt hins 13. sept. 1906 og svo kom hinn
þriðji að landinu aðfararnótt 24. sept. 1973, sem
margir muna. Sennilega hafa engin verri veður
°rðið í sept. öll þessi 81 ár, en veðrið 15. til 16.
sept. 1936 virðist hafa verið svipað. Þá fórst
franska hafrannsókaskipið Poruquoi pas? við
Mýrar. Ekki hefur tekist að kenna fellibyl um það
veður, en það var hins vegar greinilega af ættinni
hættulegu sem ég lýsti hér áðan.
Versta veðrið?
En hvað er þá versta veður sem gert hefur á ís-
landi frá 1920? Það er nú það. Ekkert þeirra sker
sig sérstaklega úr sem verst og eins og ég hef áður
bent á er erfitt að bera saman veður frá fyrstu
^rum tímabilsins og hinum síðari. Mjög mörg
voðaveður hafa gengið yfir ísland og það verður
alltaf talsvert einstaklingsbundið, hvaða veður er
talið verst. Það veður sem ég mundi kalla verst, ef
mér væri stillt upp við vegg og ég neyddur til að
segja eitthvað, skall á að morgni 5. janúar 1952
með SA roki á S og V landi, síðdegis gekk
vindur til SV og V og varð að fárviðri. Stormur eða
meir var talinn á yfir 85% veðurstöðva á landinu
og hefur aldrei verið stormur á jafnmörgum sama
daginn, yfir helmingur taldi 10 vindstig eða meir
og u.þ.b. fjórðungur taldi fárviðri eða 12 vindstig.
Engin lægð hefur gert betur a.m.k. frá 1920 og etv.
ekki á öldinni. Veðrið gekk nokkuð niður um nótt-
ina, herti síðan aftur og stóð linnulítið í 3 sólar-
hringa. Miklir skaðar urðu.
Lokaorð.
Veðurspár munu aldrei geta komið í veg fyrir
tjón eða mannskaða af völdum ofviðra, hins vegar
er ekki nokkur vafi á því að veðurspár hafa og
munu í framtíðinni bjarga mörgum mannslífum.
Áðurnefnt veður 20. sept. 1900 er e.t.v. dæmi um
veður þar sem veðurspá hefði komið í veg fyrir
flestar drukknanirnar. Skaðarnir voru þess eðlis þá
að góðar slysavarnir hefðu bjargað litlu. Annað
frægt mannskaðaveður gerði 6. til 7. apríl 1906,
þegar tugir manna fórust. Óvíst er hverju veðurspá
hefði breytt þar um en hins vegar hefðu slysavarnir
nútímans ótvirætt bjargað miklu, enda fór um þær
mundir m.a. upp úr þessum mannsköðum að kom-
ast skriður á slysavarnamálin. Öllum þótti sem
vonlegt er, hörmulegt að horfa upp á menn tínast
einn af öðrum útbyrðis frá þilskipinu Ingvari við
bæjardyr Reykvíkinga án þess að nokkuð væri
hægt að aðhafast til bjargar.
Loðnuveiðarnar
veturinn 1981
Eegar veiðar hófust eftir áramót, áttu 40 skip
eEir 95.404 tonn af kvóta sínum, heildarkvótinn
var 460.900 tonn er skipt hafði verið á 52 skip.
Eyrstu skipin héldu á miðin fljótlega upp úr ára-
mótum og fyrsta loðnan veiddist hinn 8. jan. og var
Það m/s Gullberg VE 292 sem fékk 311 tonn á
svæði 717, sem er um 40 sml. NNV af Rauðanúp.
Erekar fá skip voru þá komin á miðin en þeim fór
fjölgandi er leið á mánuðinn.
Erátt fyrir mikla leit rannsóknarskipanna undir
sIjórn fiskifræðinga svo og veiðiskipanna, fannst
engin veiðanleg loðna á vestursvæðinu.
Mjög rysjótt tíð var mest allan janúarmánuð, en
Þegar gaf fengu skip oft góðan afla. Loðnugangan
§eEk hægt austur og suður með landinu og um
^iðjan janúar höfðu aðeins 9 skip fengið einhvern
afla.
í lok janúar var loðnugangan um 70 sml. austur
af Langanesi á svæði 611. Þá höfðu 9 skip fyllt
kvóta sinn og hætt veiðum. Besti veiðidagur mán-
aðarins var 26. jan. en þá fengu 25 skip samtals um
10.730 tonn.
í janúarlok hafði 31 skip fengið einhvern afla og
þá var heildaraflinn frá áramótum orðinn samtals
49.971 tonn en á sama tíma í fyrra var heildaraflinn
samtals 136.527 tonn, en þá hafði 51 skip fengið
afla.
Mjög rysjótt tíð var mest allan febrúarmánuð, oft
varla veiðiveður þótt kastað væri, t.d. féllu alveg úr
14 veiðidagar í mánuðinum vegna brælu. Loðnu-
gangan gekk hægt suður með austurströndinni og
24. febr. var hún austur af Gerpi, svæði 510, um
70 sml. frá landi, en þann dag brældi og var ekki
veiðiveður fyrr en 2. marz en þá lygndi svo hægt var
að kasta.
Hinn 3. febrúar gaf sjávarútvegsráðuneytið út
svohljóðandi fréttatilkynningu:
ÆGIR — 371