Ægir - 01.08.1986, Síða 10

vernd, þá söfnuðust þau saman í
Hafnarfirði á haustin áðuren þau
létu í haf.
Þá kom það fyrir öðru hverju
að erlend skip slæddust hingað
og inn til Hafnarfjarðar. Til gam-
ans skulu nefnd hér nokkurdæmi
um slíkt. Tvö hollensk skip komu
hér árið 1644 og vildu fá að
versla. Þá var ófriður með
Dönum ogSvíum og lítið um sigl-
ingu til landsins frá Danmörku.
Yfirvöld bönnuðu hins vegar
Hollendingum að versla í Hafnar-
firði og er sagt að þá hafi þeir
brugðið sér yfir á Snæfellsnes og
verslað þar, án þess að armur
valdsins næði í þá.
Aftur voru Hollendingar á ferð
1710 en þá kom skip sem lent
hafði í hrakningum í ís norður af
landinu. Höfðu skipin verið tvö
saman en þeir orðið að skilja
annað eftir í ísnum. Settu Hol-
lendingar skip sitt á land og lag-
færðu á því skemmdir, urðu sér
úti um vistir á nálægum bæjum
og hurfu síðan á braut.
Þjóðverjar litu einnig til Hafn-
firðinga á þessum tíma oger nefnt
að tvö skip þeirrar þjóðar kæmu
hér árið 1724. Ekki er getið frekar
um erindi þeirra.
Loks er að nefna heimsókn hol-
lensks herskips árið 1 745 sem var
eitt af þeim skipum sem hafði það
hlutverk að vernda indíaför Hol-
lendinga á leiðinni til heimahafn-
ar frá Austurlöndum. Vegna
ófriðarvið Englendinga urðu þau
að fara norður fyrir Bretlands-
eyjar áður en þau héldu inn á
Norðursjó og fengu herskipafyIgd
síðasta áfangann. Ekki hafa Hol-
lendingar átt neitt sökótt við Dan-
mörku á þessum tíma, því þeir
fengu heimsókn bæði landfógeta
og amtmanns og hafa áreiðan-
lega haldið þeim veislu við hæfi.
Hollendingar stóðu hér við í
mánuð en héldu síðan á brott um
miðjan september.
Þessar heimsóknir voru þó að-
eins skemmtileg tilbreyting.
Mikilvægast var að sigling
kaupmanna kæmi í sumarbyrjun
ár hvert með korn og aðra nauð-
synjavöru, og færi á haustin með
fisk og annan varning er lands-
menn höfðu framleitt.
Verslunin
Hafnarfjarðarverslun virðist
hafa gengið nokkuð vel á einok-
unartímanum. Hafnarfjörður var
fiskihöfn, en svo voru þær hafnir
Ensk fiskiskip frá 18. öld. Bretar stunduðu fiskimiðin við ísland allt frá 15. öld og
fram á síðasta áratug.
kallaðar þar sem fiskur var ^ ■
inhluti útflutnings. Kaupmj^ I
fengu mestan ágóða af tlS
unni, og var því kappsmál aö
sem mesta skreið. r.
Árið 1655 hefur fiskgengu v
ið góð í Faxaflóa og Hafnfirð|n •
veitt vel, því gróði af vers'U^fp-
varð meiri þar en á öðrum J1 j
um við landið, eða 3410 rík's ^ J
ir. Útflutningurinn þetta ar
bessi:
Grófurharðfiskur 3754 v»t"r
(ca. 150 t°nP
Saltfiskur 71 ,
(ca. 2,8topn
Lýsi 24 tunnU :
Sokkar 139 P°r,.-|.
Innflutningurinn var öllu J
breyttari: Matvörur, me5tara.
mjöli, járnvörur, vefnaðar I
drykkjarvara, veiðarfaeri
fleira. Veiðarfærin sem flutt v
inn þetta ár voru: 100 stk
40faðma línur
60faðma línur 260 stk
lóðalínur 200 stk 50pund
netagarn
flyðrunet 2 stk-
Vonandi hefur þetta se ^(tli
þörfum viðskiptavina er 5jj>
sjóinn. Ekki stóðu kaupmelVflg
alltaf í stykkinu að þessu ID .vj
kvörtuðu þá bændur sáram
enginn fiskar án færis. xjp
Verslun til Hafnarfjarða^nj
menn úr firðinum og na® ^nd
en einnig frá Vatnsleys^ ^
Selvogi, Ölfusi og jafnvel u(1i
vík. Samkeppni var nok í
verslunina milli kaupnia , vík
Hafnarfirði, Keflavík, ^r'.n jrp 1
Eyrabakka og í Hólm11^^^
Reykjavík, og sóttu menn v ,jf
sitt á hvað, þar sem vega e ^
kaupstað voru álí
monnum var hins veg3r
þetta gefið, því þetta jo ^ é
una við verslunina, eiri , fj$kf
ekki var mikið framboð c. ^
Með umdæmaversluninn
454 - ÆGIR