Ægir - 01.07.1989, Síða 10

350
ÆGIR
7/89
var miðuð við tímabilið 1.11.1980-
31.10.1983 og þau skip fengu leyfi
sem höfðu verið á veiðum á tíma-
bilinu 1.11.1982-31.10.1983,
auk skipa sem voru nýlega keypt
eða ný skip með því skilyrði að
fyrir þau hefðu skip horfið úr
rekstri. Til að hliðra til fyrir
þessum aðilum og skipum sem
höfðu verið skemur á veiðum en
nam viðmiðunartímabili, var
komið á tveim valkostum: meðal-
aflamarki og sóknarmarki.
Sóknarmarkið var fyrsta árið
ekki einungis bundið ákveðnum
sóknardagafjölda með sama hætti
og verið hafði í skrapdagakerfinu,
heldur og aflahámarki sem nam
15% álagi á meðalaflamark skipa í
sama flokki. Val á sóknarmarki var
síðar öllum frjálst. hessi heimild
ásamt því að hafa smábáta utan
aflamarksins voru megingallar
kvótakerfisins frá byrjun.
í þessari grein er sjónum fyrst og
fremst beint að skipum á afla-
marki. Aflamarksskipum var
heimilt að versla með kvóta, en
sóknarmarksskipum var óheimilt
að versla með úthaldsdaga sína og
með sóknarmarkinu var helst
reynt að hindra sókn í þorskinn.
Heimildir til tilfærslu aflamarks
voru án takmarkana ef um var að
ræða viðskipti innan verstöðvar
eða jöfn skipti aflamarks milli
staða, þ.e. skipti á mismunandi
botnfisktegundum í aflamarki.
Aðrar tilfærslur voru háðar leyfum
sjávarútvegsráðuneytis að feng-
inni umsögn verkalýðsfélaga og
sveitarstjórna á viðkomandi
stöðum. í framkvæmd voru slíkar
tilfærslur frjálsar.
Með reglugerðarbreytingu 16.3.
1984 var auk þess veitt heimild til
flutnings aflareynslu milli skipa ef
skipstjóri og 60% áhafnar færðu
sig milli skipa. Þessi breyting gilti
einungis árið 1984.
Strax frá byrjun var mismunað
eftir veiðarfærum. í fyrstu var
undanþeginn kvóta steinbíts- og
grálúðuafli veiddur á línu á tíma-
bilinu 1.1-30.4 1984 (steinbítur)
og 1.6-31.8 1984 (grálúða). Skar-
kolaafli veiddur á tímabilinu 1.6—
31.12 1984 var ekki talin í kvóta.
Skipting kvótaúthlutunar eftir
skipagerðum kemur við sögu í
annarri grein í þessu tölublaði og
skal því rakin hér:
Flokkur
1. Skip sem ekki voru á veiðum
1.11 1982-31.10 1983.
2. Loðnubátar.
3. Skelbátar.
4. Rækjubátar (Innanfjarðar-
rækja.)
5. Humar og reknet.
6. Aðrir humarbátar.
7. Síldarbátar.
8. Bátar án sérveiðiheimilda.
9. Togarar.
í desember 1984 var lagt fram á
Alþingi frumvarp til kvótalaga fyrir
árin 1985-1987. Frumvarpið mætti
mikilli andstöðu í þinginu og 1
meðferð þingsins var gildistím1
laganna styttur í eitt ár. Á þessu
þingi kom fram sú skipting and-
stöðu við kvótann eftir lands
hlutum sem síðan hefur einkennt
umræðuna. Vestfirðingar °S
Breiðfirðingar, hvar í flokki sem
þeir standa, leggjast eindregi
gegn kvótakerfinu, ástæður fyr'r
þessu verða ekki lesnar út úr hag
tölum. Af viðræðum við aðila er
þó Ijóst að Vestfirðingar telja
missa af hugsanlegum ábata
mikil fiskigegnd er á Halamiðu11^
og að viðmiðunarárin hafi verl<
þeim óhagstæð. Lagasetning tyrl
kvótakerfið 1985 var að mest
óbreytt frá 1984.
Helstu breytingar regluger ‘ir^
ákvæða 1985, frá reglugerð yrl
botnfiskveiðar árið 1984 voru-
1) Landinu skipt í tvö veiðisvæ5'-
2) Viðleitni til að aðskilja skip 0
kvóta með því að sérstakt e
þurfi til að kvóti fylgi SÚP' v
sölu.
3) Meðalaflamark fellur niður- ^
4) Línuveiðar jan. - feb. og n<^_
-des. teljast einungis að ie .
ingi til frádráttar afla|1ia
ársins. |nn
5) Útfluttur ísfiskur reiknaður
í aflamark með 10% álag'- {.|
6) Öllum skipum veitt heim'
að velja sóknarmark.
Kvótakerfið 1986-1987
\ desember 1985 var lag* ^
frumvarp til laga um kvóta