Ægir - 01.10.2000, Qupperneq 18

HEIMSOKN A VOPNAFJORÐ
Úr vinnslusal
frystihúss Tanga hf.
Athyglisverð breyting
hefur verið gerð á
vinnufyrirkomulagi í
húsinu.
Tangi hf. fjárfesti á
sínum tima í búnaði
og húsnæði til að
geta þjónað betur
mörkuðum fyrir frysta
ioðnu i Rússlandi og
Japan en markaðsað-
stæður hafa gert að
verkum að nýting á
búnaðinum hefur
verið minni á undan-
förnum tveimur árum
en ætlunin var.
Hagstæðara gengi
rússnesku rúblunnar
getur þó opnað gáttir
á markaðnum á nýjan
leik strax í haust,
gangi vonir um góða
loðnuveiði eftir.
sé fyrst núna sem við getum horft
með aukinni bjartsýni á loðnu-
frystingu fyrir þennan markað,
svo fremi að við fáum góða haust-
vertíð,“ segir Friðrik, sem var fyr-
ir skömmu á ferð um Rússland og
Litháen og heimsótti þá kaupend-
ur framleiðslunnar frá Tanga.
Hann segist þar hafa séð hvernig
loðnan er framhaldsunnin ytra en
þar er hún reykt og pakkað í neyt-
endapakkningar. Kaupendurnir
eru miðstéttarfólk sem hefur
meiri fjármuni milli handanna en
allur almenningur og Friðrik
leggur áherslu á að það hafi ekki
verið markaðurinn sem brast á
síðustu tveimur árum heldur eigi
bakslagið rætur sínar að rekja til
óhagstæðrar gengisþróunar.
Framtíðin að vinna upp-
sjávarfisk til manneldis
„Þrátt fyrir allt er framtíðin sú að
vinna uppsjávarfisk til manneldis
í stað þess að vinna hráefnið í mjöl
og lýsi. Ef við höfum loðnuveiði á
annað borð þá getum við fryst fyr-
ir Rússland frá október og fram í
mars. Það segir okkur að mögu-
leikarnir eru þó nokkrir ef ástand-
ið er með eðlilegum hætti í Rúss-
landi og rétt að undirstrika að við
getum verið einir á þeim markaði
frá hausti og fram í byrjun febrú-
ar. Skýring á því er sú að við höf-
um þetta forskot á markaðnum er
sú að loðnuveiði er á þessum tíma
ekki komin af stað hjá öðrum
þekktum uppsjávarfiskveiðiþjóð-
um,“ segir Friðrik og eðiilegt er
að velta upp þeirri spurningu
hvort einhver möguleiki sé á að
framhaldsvinna loðnuna hér
heima og pakka í neytendapakkn-
ingar, í stað þess að leggja áherslu
á magnfrystingu.
„Nei, það tel ég ekki. Fram-
haldsvinnslan í Rússlandi byggir
á mun ódýrara vinnuafli en við
eigum kost á hér a landi og varan
yrði þar af leiðandi mun dýrari á
neytendamarkaðnum en hún er í
Veisluborð í Rússlandi. Neðst á mynd-
inni má sjá íslenska loðnu.
dag. Ég tel því að við eigum að
halda okkur sem mest við að
frysta loðnuna hér heima og
byggja á magnframleiðslunni,
enda er markaðurinn mjög stór ef
allt er með felldu. Og miðað við
það verð sem okkur býðst núna í
Rússlandi þá er engin spurning að
við fáum mun meiri tekjur af
frystingu fyrir þann markað frem-
ur en að setja loðnuna í bræðslu,"
segir Friðrik og bætið við að verð-
in séu þrefallt hærri á hráefniskíló
en í mjöl og lýsisvinnslu.
Ekkert aðkomið vinnuafl
Um 50 manns starfa í frystihúsi
Tanga hf. og eftirtektarvert er að
vinnslan er að fullu mönnuð
heimafólki. Farandverkafólk er
ekki þekktur þjóðflokkur á Vopna-
firði!
„Skýringin er sú að við höfum
hér hlutfallslega stórt svæði í
kring og margt fólk úr sveitunum
vinnur hjá okkur. Farandverka-
menn hafa ekki verið hér hjá
Tanga síðan 1987,“ segir Friðrik
og leggur áherslu á að það sé fyr-
irtækinu dýrmætt að búa við jafn
stöðugt vinnuafl og raun ber
vitni. Ekki hvað síst þegar vinnsl-
an er þannig upp byggð að skipt
er yfir í uppsjávarfrystingu þegar
á þarf að halda en á öðrum tímum
ársins er unninn Rússafiskur.
„Við lokum bolfiskvinnslunni
þegar álagið er mest í loðnufryst-
ingunni en samþætting þessara
vinnsluþátta gengur vel. Við nýt-
um okkur stóru frystiklefana sem
við þurftum að byggja vegna
loðnufrystingarinnar til að kaupa
mikið af hráefni í einu frá Rúss-
landi og þannig reynum við að fá