Ægir - 01.10.2000, Blaðsíða 43

NÝJUNGAR
því ekki nóg. Til að leysa þetta
vandamál verður að finna hinn
gulna meðalveg, þar sem styrkur
og slípun gefa sem mest dugandi
botnmálningu. Hempel hefur náð
að leysa þetta mál með sérstökum
örsmáum ólífrænum trefjum. Þær
auka til mikilla muna styrk máln-
ingarfilmunnar, sem fær aukið
högg- og álagsþol, ásamt betri
slípun. Þessi tækni er afar einstök
og hefur Hempel einkaleyfi á að
nota þessa tækni í botnmálningu.
Bindiefnið
Stór hluti málningarinnar er
bindiefni (sinkkarboxylatfjölliða)
sem er óuppleysanlegt í vatni og
hefur lítið vatnsísog. Hins vegar
leysist það hægt og rólega upp í
saltvatni vegna áhrifa af jóna-
skiptum.
Virkni málningarinnar
Bindiefnið, trefjarnar og eitrið
mynda eina heild sem með síend-
urteknu sjálfslípandi ferli tryggir
að botninn er eins hreinn og slétt-
ur og kostur er. A þann máta
verður núningur milli skips og
sjávar sem allra minnstur.
Slípunarferlið er:
1. Bindiefnið (sinkkarboxylat-
fjölliða) í málningunni hvarfast
við söltin í sjónum og verður þá
ysti hluti málningarinnar vatns-
uppleysanlegur. Þetta gerist við
jónaskipti við saltið í sjónum
(sinkið í bindiefninu skiptist út
fyrir Na+ í sjónum), en þá breyt-
Svona lítur
ist ysta lag málningarinnar í natr- trefjablönduð máining
íumkarboxylat sem leysist hægt þe9^r mynd af
upp i vatm. Afþeim sokum yirk- stækkuð verutega
ar málningin aðeins í sjó en ekki í
ferskvatni.
2. Uppleystu efnin mynda ör-
lítið lag milli málningarfilmunn-
ar og sjávarins sem inniheldur
m.a. mikinn styrk af eitrinu. I
laginu verður hámarks virkni eit-
ursins og er því banvæn súpa fyr-
ir botngróður og annað slíkt.
3. Hreyfing og núningur við
sjóinn fjarlægir síðan þetta lag, en
um leið byrjar nýtt lag að mynd-
ast á sama hátt.
Þannig gengur þetta fyrir sig
aftur og aftur, þangað til máln-
ingarfilman er horfin.