Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Page 31
31
Um röð bréfanna er ekki auðið aS segja með vissu. Markíon
hafði Gal. fremst, en það mun hafi verið vegna þess, að það
kveður einna skarpast að orði gegn lögmálinu. Ritskrá Múra-
tórís hefir Korintubréfin fremst og svo Efes. Halda margir,
að Efesusbréfið muni hafa verið fremst. Eins og kunnugt er,
var það uppliaflega óstaðbundið, því að orðin „I Efesus“ í 1, 1,
eru viðhót síðar. Halda margir, að þetta hréf sé ekki eftir Pál,
lieldur hafi það verið ritað af þeim, sem uppliaflega söfnuðu
bréfunum og gáfu þau út, til þess að það væri eins og nokkurs-
konar almennur inngangur að öllu safninu. Verður ekkert sagt
um þetta með vissu, en þessi tilgáta myndi leysa furðu vel úr
ýmsum vandamálum í samhandi við þetta hréf, sem hér yrði
of langt að fara út í. Bæði hréf Jóliannesar í Opinberunarbók-
inni og hréf Ignatiusar hyrja með hréfi til Efesus. Gæti for-
dæmi Pálsbréfasafnsins hafa valdið því.
Margt hendir til þess, að þetta fyrsta safn Pálshréfa sé til
orðið i Efesus. Þar starfaði hann lengst. Samgöngur i allar áttir
voru mjög greiðar til Efesus og þar er mjög líklegt, að hréf
Páls hafi einmitt safnast saman fyrr en nokkursstaðar annars-
staðar, frá Róm, Makedóníu, Grikklandi og upplandi Asíu. Þar
kemur skömmu síðar Opinberunarbókin, með sínum 7 bréfum,
fram. En þá var ekki furða, þó að Efesusbréf væri fremst í
safninu, livort sem það nú var til frá hendi Páls eða var ritað
í þessu skyni. — Eins og safnið er nú er lengd hréfanna látin
ráða í öllum aðalatriðum. Geta má til að safnið hafi verið eitt-
hvað á þessa leið': Efesushréfið (nokkurskonar inngangur að
öllu safninu), 1. Korintuhréf (2. Korintubréf Iiefir sennilega
ekki verið i allra fyrsta safninu, því að Korintusöfnuðurinn
mun ekki hafa flíkað því mjög fvrst um sinn), Filippíbréfið,
Ivólossuhréfið, Galatabréfið, 1. og 2. Þessalóníkuhréf og Róm-
verjahréfið. Fílemonshréfið hefir líklega verið tengt við Ivól-
ossuhréfið, þar sem það er ritað samtímis. Fæst þá nokkurs-
konar sjö hréfa safn út úr þessu.
Yitanlega má húast við því, að þeir, sem gáfu hréfin út, hafi
eitthvað liaggað við bréfunum. Þeir hafa t. d. vafalaust sett
fyrirsagnirnar, „til Efesus“, „til Korintumanna“ o. s. frv. Þeir
hafa ef til vill skeytt meðmælahréfinu til Föhe aftan við Róm-
verjabréfið, sett tvö hréf lil Filippímanna saman í eitt hréf,
ef þess liefir þurft, og fleira þess háttar.
Þess verður vel að gæta, að tilgangurinn með þessu var alls
ekki sögulegur áliugi, heldur eingöngu sá, að koma þessum
ágætis ritum mesta manns og læriföður kirkjunnar á framfæri