Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 78
78
bækur, heldur má aðeins lesa þar kanónískar bækur Gamla-
og Nýja-testamentisins“. Þessi orð eru í öllum liandritum. En
svo bæta snm liandrit við sextugasta kanon, sem er skrá um
þessi rit, og eru þar talin öll rit N.-t. nema Opinb. Jafnvel ]ió
að bér væri ekki uin fjölmennt þing að ræða, þá væri þetta
þó fyrsta tilraun, að fá samþvkkt um það, livaða rit skuli vera
í ritsafninu. En svo kemur upp úr kafinu, að hér muni alls
ekki vera um að ræða part af fundarsamþvkktinni. 59. kanon
er síðasla ákvæði fundarins, og því var mjög liætt við, að þar
kæmi viðbót. Þarf alls ekki að vera um fölsun að ræða. Mað-
ur, sem hefir ályktunina fyrir sér, fer að liugleiða, livaða rit
það sé þá, sem leyfilegt sé að hafa um bönd i kirkjunni. Og
til minnis ritar hann svo skrá yfir biblíuritin, eins og hann
þekkir þau. Sá sem svo afritar þetta veit ekki betur, en liér
sé um framliald fundarsamþykktarinnar að ræða, og þann-
ig er þessum aukna texta hleypt af stokkunum alveg óvart.
Hér er því ekki enn um fundar- eða kirkjuþingssamþykkt að
ræða, beldur aðeins skoðun eins manns.
Þá má nefna liér vitnisburð einn um skoðanir manna á
þessu efni. Hann er í handriti einu mjög merku af Pálsbréf-
um á grísku og latínu, sem er geymt í París, en var áður í
Clermont, og ber nafn af því (Cod. Claromontanus, D2).1) Á
undan Hebreabréfinu liefir einhver skrifað skrá vfir rit Biblí-
unnar á latínu, og er svo talið að hún muni vera þýdd úr
grísku og að þar muni koma í ljós skoðun manna í Alexandríu
um aldamótin .300, og' þá fremur skoðun almennings en liinna
Jærðari. Er skráin því ágæt til samanburðar við Evsebíus.
N.-t. bvrjar með guðspjöllunum. Síðan með sérstakri yfirskrift
bréf Páls. I þau vantar Filippíbréfið og bæði Þessaloníku-
bréf, og hlýtur það að vera óviljaverk. Sömuleiðis vantar og
Hebreabréfið og er sennilegast, að það liafi fallið niður við
sama misgáninginn.2) Eru þá 14 Pálsbréf. Svo koma 8 al-
menn bréf, Jakob, Pétur, Jóliannes, Júdas og Barnabas.3)
Loks koma þrjár opinberunarbækur og tvær postulasögur,
ruglað livað innan um annað.
I skránni eru gerð merki framan við 1. Pét., sennilega til
þess að tákna, að þar bvrji almennu bréfin, og' svo framan
1) Um þetta handrit sjá hls. 198.
2) I’ctta gœti [xj lika bent á, að skráin væri vestræn að uppruna. En það
stenzt þó tæplega sakir annara einkenna.
8) Sú tilgáta hefir koinið fram, og er alls ekki óhugsandi, að með þessu
sé átt við Hebreabréfið, sbr. Tertullian.