Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 135

135
undi partur er þá verkefni textarannsóknanna. En lang mest-
ur hluti hans er breyting á orðaröð og annað þess háttar smá-
vegis. Ef reglur þær, sem farið er eftir í þessari útgáfu, eru
heilbrigðar, færist þetta óvissusvæði mjög saman. Þó að full-
komlega sé reynt að forðast að skera úr, þar sem tveir eða
fleiri lesbættir vega salt, þá verður það ofan á, að ekki sé
nema um einn sextugasti partur orðanna, sem bægt er að telja
í eiginlegri óvissu, svo nokkru máli skipti, (mismunandi staf-
setning' sleppt). Af þessum sex;tugasta parti er mikið meira en
helmingurinn smámunir, sem ekkert hagga efni ritanna. Það
sem máli skiptir, er ekki nema örlítill partur þess, sem texta-
rannsóknirnar fást við, sennilega ekki yfir einn þúsundasta
part Nýja-testamentisins“. Engin af meginreglum kristninn-
ar er í veði vegna óvissu um texta.
Þörf textarannsókna.
Af því, sem bér var sagt, mætti ef til vill draga þá ályktun,
að ekki væri nein sérleg' þörf eða nauðsyn á textarannsókn-
um. Og þetta er að því leyti rétt, að sjálf kristnin gæti lifað
án þeirra, og þeir, sem sækja hugsvölun og' trúarstyrk í lestur
Nýja-testamentisins, geta gert það án aðstoðar textarannsókn-
anna. En það væri þó býsna einkennileg skoðun, að láta sér
fátt um finnast, livort þessi rit, sem oss eru dýrmætari en
nokkur rit önnur, eru fengin oss i hendur sem allra líkust
því, sem þau voru frá liendi höfundanna, eða meira og minna
breytt fjTÍr aðgerðir þeirra, sem um þau liafa fjallað síðan.
Ef vér ættum frumritin sjálf, myndi engum lifandi manni
detta í hug að lita við öðrum texta af Nýja-testamentinu en
þeim. En nú, þegar þau eru glötuð, ætti sama tilfinningin
að knýja oss til þess, að komast eins nærri frumritunum og
frekast er unnt. Og annað er það ekki, sem textarannsókn-
irnar miða að. Þær miða að því, og þvi einu, að reyna með
öllu móti að finna upprunalega orðalagið, upprunalegu
myndina, í þeirri vissu, að um það hafi ekki verið bætt. Þær
stefna að því marki einu, að gefa oss orð postulanna í stað
orða einbverra óþekktra skrifara, sem missýndist eða mis-
lieyrðist eða dottuðu }Tfir pennanum, eða þeirra, sem ef til
vill breyttu viljandi, til þess að samrýma ritin einbverjum
kröfum, sem þá voru uppi.
Hinir mörgu lesbættir sanna þörfina á textarannsóknum.
Gildi ritanna knýr áfram. Hið mikla og góða efni, sem úr
er bægt að vinna, tryggir það með nokkurnveginn vissu, að