Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Blaðsíða 159
159
Fuglaveiðar á bát úr papyrus. (Úr Sk.-Pet.:
Hvorledes blev N. T. tii).
undir mikinn þunga eða barið saman og síðan látið þorna.
Var þá komið papyrusblað, ekki mjög þykkt og fremur
mjúkt og beygjanlegt, og
lágu rákirnar öðrumegin
þversum og hinumegin
upp og ofan. Yfirborðið
var fremur gróft og var
úr því bætt með því að
fága yfirborðið með fíla-
beini eða öðru, sem til
þess var fallið. Var það
gert mjög misjafnlega
vandlega eftir því live
góða tegund af papyrus
var verið að búa til.
Blöð þau, sem þannig
voru búin til, voru ekki ávallt jafn stór, og venjulega eru
þau nokkru stærri á annan veginn, t. d. 6—15 þuml. á annan
veginn og 3—9 á liinn. Þessi blöð var svo liægt að kaupa í
búðum, alveg eins og menn kaupa nú arkir.
En bækur úr þessu efni voru yfirleitt mjög ólíkar bókum
nú. Að vísu niun papyrus stundum hafa verið brotinn og bú-
in til bók (kódex) úr honum, en lang algengast var hitt, að
liann var undinn upp í rollu. Var þá blað límt við blað á röð-
inni, þannig að stærri (lengri) raðirnar voru límdar saman og
rollan varð jafn breið og blaðið var á stærri veginn. Síðan
var lengjan vafin upp á kefli og sneri sú hliðin á blaðinu inn,
þar sem rákirnar voru þversum. Á þá bliðina var ritað
(recto) en á hina hliðina (verso) var ekki ritað nema mikill
papyrusskortur væri. Var oft borin á bana einhver límkvoða
til þess að gera hana sterkari.
Þessar rollur hafa menn svo keypt þegar þeir ætluðu að
skrifa eitthvað. Ef rollan entist ekki, var hægt að bæta við
bana. Sjaldan voru þær þó gerðar mjög langar, því að þær
urðu þá erfiðar viðfangs. Meðal rolla var 4—5 metrar. En
þær eru til miklu stærri, allt upp í 44 metra, en það er und-
antekning, álíka og' nú er menn búa til Biblíu, sem er á 2.
liundrað pund. Lengstu rit Nýja-testamentisins munu hafa
tekið um 10 metra. Guðspjöllin og stærri bréfin hafa vafa-
laust verið á rollu sér, hvert rit, en stundum munu margar
slíkar rollur, sem mynduðu eina heild, hafa verið geymdar í
sama hylki.