Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Blaðsíða 166
166
því ógerningur að finna einhvern ákveðinn stað, þó að ein-
liver vildi hera liann saman eða athuga, livort réttur væri.
Papyrustíminn er því sterkasta sönnunin fvrir nauðsyn
nákvæmra textarannsókna, ef menn á annað horð liafa á-
liuga á, að komast sem næst því, hvernig frumrit Nýja-testa-
mentisins voru, bæði að ytra útliti, og þó einkanlega efni
þeirra i einstökum atriðum.
Nýr papyrusfundur.
I þvi er þetta er skrifað herast fregnir af nýjum papyrus-
fundi i Egiptalandi, en lítið er enn gefið út um hann. Þó má
sjá, að þetta er einhver sá merkilegasti papyrusfundur, sem
enn hefir orðið. Staður er ekki til greindur.
Fundist liafa alls 190 hlöð, og eru þar á hrot úr bókum
hæði Gamla- og Nýja-testamentisins og etiópska Enok, allt á
grísku. Bezt og elzt allra handrita þessara er hrot af Móse-
hókunum. Öll virðast Jjlöðin vera úr bókum en ekki rollum.
Af Nýja-testamentis ritum er þetta: Blöð úr bók, sem talin
er vera frá 3. öld, og það jafnvel fyrri parti hennar. I henni
hafa verið guðspjöllin fjögur og Post. Blöðin eru mjög
skemmd. Úr Matt. eru 2 hlöð, úr Mark. 5, úr Lúk. 6 og úr Jóh.
2. Úr Post. eru 13 hlöð.
Þá eru blöð úr annari bók, er virðist hafa haft Pálsbréf
öll nema Hirðisbréfin. Blöðin virðast hafa verið um 100, en
eru ekki eftir nema 9. En á þeim eru brot úr Róm., Fil., Kól.
og örlítið hrot úr 1. Þess. Þessi bók mun einnig hafa verið
rituð á 3. öld. — Loks er svo brot (10 blöð) úr liandriti af
Opinb., sem einnig er talið frá 3. öld.
Handrit þessi eru auðvitað stórmerkileg, þar sem þau eru
sennilega fullri öld eldri en nokkurt Biblíuhandrit, sem áð-
ur var kunnugt, nema örsmá hrot. Enn hefir ekki textinn
verið rannsakaður til fullnustu og því síður skýrt frá niður-
stöðu, en þó liefir frézt, að ekki sé um nein veruleg fráhrigði
að ræða. Textinn er ekki af neinni þeirri megin-tegund, sem
er í fornum handritum. En þó þykir hann luifa nokkur ein-
kenni, er henda á „Ferrar-handritin“ svokölluðu, og vilja
sumir fræðimenn setja þau liandrit í samhand við Sesareu-
hókasafnið.
Það er náttúrlega alls ekki víst, að handrit þessi geymi
hreinni texta en heztu skinnhandritin, þótt yngri sé. En þetta
eitt, að fá þarna töluverð hrot af texta, sem er liér um l)il
mitt á milli frumritanna og elztu handritanna og eru því