Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 185

185
að gefa Rússakeisara, yfirmanni grískn kirkjunnar, handril-
ið og liætta á, hverju liann launaði. En hann gaf klaustrinu
7000 rúhlur og systurklaustrinu 2000 rúblur. Varð Tischen-
dorf fyrir miklum rangfærðum söguburði og ásökunum út
af þessu, svo sem eins og þeirri sögu, að liann hefði stolið
handritinu og' laumast á brott með það í vasanum. Segir Gre-
gorjr, sem ver Tiscliendorf ákaft, að bezt sé fyrir þá, sem slík-
um sögum trúi, að reyna að stinga í vasa sinn, og það án þess
að nokkuð heri á, 346 pergamentsblöðum, sem cru 38 cm. á
breidd og 43 cm. á lengd!
Handritið var sett í safn í Pétursborg (Leningrad) og
Tischendorf fór þegar í stað að vinna að nákvæmri útgáfu
þess. Er hún prentuð með 5 tegundum leturs, sem gerðar
voru sérstaklega fyrir þessa útgáfu. Er þetta líklega vandað-
asta textaútgáfa, sem nokkru sinni hefir gerð verið af nokk-
urri hók. Reyndi Tischendorf að þræða útlit frumritsins, sem
nákvæmast, jafnvel að fá bilið milli stafanna álíka. Þetta var
áður en ljósmyndaútgáfur fóru að líðkast.
Handrit þetta er í arkarhroti, 43x37,8 cm., og eru til af því
34614 hlöð. Af G-t. eru 199 blöð og vantar þar afar mikið í,
en N-t. er alveg lieilt. Aftan af Hirði Hermasar vanlar dálítið
og álíta sumir, að Didake liafi verið þar rituð. Bókfellið er á-
gætt, og taldi Tischendorf það húið til úr antílópuskinnum.
Það er i fjögurra arka kverum (([uaternio). Á liverri síðu
eru fjórir mjóir dálkar (um 6 cm.), og segja menn, að þegar
hókin sé opin, sé mjög líkt að sjá hana eins og part af rollu,
átta dálkar í röð. Engir upphafsstafir eru í byrjun kafla, en
fvrsti stafurinn er látinn vera ofurlítið framar. Engin áherzlu-
merki eru og mjög lilið um greinarmerki, en við endi kafl-
anna, sem eru mjög stuttir, er skilið eftir autt, ])að sem eftir
er af línunni. í upptalningum er stundum ritað eitt orð að-
eins í línu. Rilhöndin er mjög lík heztu rithönd papyranna,
ofurlítið stærri stafir, en þó ekki líkt því eins stórir og síðar
tíðkuðust í skrauthandritum. Yfirleitt eru áhrifin frá papyr-
usrollunum ótvíræð, bæði i dálksbreidd, leturgerð og yfirlæt-
isleysi því, sem einkennir allan frágang handritsins.
Tischendorf áleit, að 4 ritarar liefði starfað að hókinni.
Sami ritarinn skrifaði þó allt Nýja-testamentið, nema fáeinar
hlaðsíður, og hélt liann, að þær væri ritaðar af sama manni,
senr ritaði Codex Vaticanus, sem hráðum verður um talað.
Ekki hafa menn nú lengur trú á því. En þessi sami ritari virð-
ist hafa farið höndum um allt liandritið og leiðrétt það, og
24