Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 187

187
mjög margar. En um texta þess verður síðar að tala nánar,
þegar farið verður að ræða um það mál sérstaklega.
Codex Alexandrinus.
A eða 02, v.Sd. á 4. Handrit þetta fékk bókstafinn A af því,
að það er lang lengst búið að vera þekkt af vísindamönnum
síðari tíma, allra hinna miklu handrita af Biblíunni. Menn
vita til þess, að Cjrril Lucar, höfuðhiskup í Alexandriu, liafði
það með sér þaðan til Konstantínópel, þegar hann varð höf-
uðbiskup i þeirri borg', árið 1621. Til eru og ummæli um það,
að handrit þetta hafi komið í hendur Cyrils frá einu af
kJ.austrunum á Athosliöfða í Makedóníu, árið 1616. En ekki
eru fræðimenn á eitt sáttir um það, hvort þeim ummælum
]>eri að trúa. Arið 1627 fékk Karl 1. Englandskongur hand-
ritið að gjöf, og komst það þannig i Britisli Museum, og' hefir
verið þar siðan.
Handritið er nú í 4 hindum. I því eru alls 773 blöð. Bók-
fellið cr þunnt. Blaðstærðin 32x26,3 cm. Ritað er með frem-
ur smáum upphafsstöfum, tveir dálkar á síðu. Kaflar bvrja
með stærri staf. Endi kafli framarlega í línu, er næsti kafli
látinn hyrja í sömu línu nokkru aftar, og kemur þá stóri
stafurinu í næstu línu fremst, þó að það sé í miðju orði. Stóru
stafirnir eru fyrir framan leturbrúnina. Fjórar rithendur eru
á liandritinu og nokkrar fleiri rithendur í leiðréttingum.
Áherzlu- og greinarmerki eru fá.
I handritinu hefir upprunalega verið öll Bihlían, og auk
þess með G-t. 3. og 4. Makkabeabók, og 1. og' 2. Klemenzar-
bréf og Sálmar Salómós með Nýja-testamentinu. Það rit cr
nú alveg glatað, en sést á efnisyfirliti, að það hefir verið þar.
Þar er það þó ekki talið með kanónískum ritum, heldur sér
á parti, en Klemenzarhréfin eru talin með ritsafninu. Mikinn
part Metteusarguðspjalls og fleira vantar nú í.
Handritið er sennilega ritað nokkru síðar en N eða á fyrri
parti 5. aldar. Sumt í leturgerðinni bendir helzt til Egipta-
lands. CjtíI Lucar hefir ritað á handritið, að það sé skrifað
af Teklu, göfugri egipskri frú, skömmu eftir Níkeuþingið
325, en arahísk áletrun segir, að Tekla píslarvotlur hafi skrif-
að það. Þessar og fleiri sögur um uppruna liandritsins eru
sennilega að engu liafandi.
Texti þessa handrits, sem meira verður um rætt síðar, er
að þvi leyti einkennilegur, að hann er allt annarar tegundar
í guðspjöllunum en i liinum ritunum. Sýnir þetta, að efnið í