Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Page 191
191
11. öld. Það er þessi síðarnefndi ritari, sem liefir farið ofan
í stafina, eins og áður er nefnt. Einn ritari virðist hafa ritað
allt Nýja-testamentið, en ekkert annað.
Upphaflega náði handrit þetta yfir alla Biblíuna, en nú
vantar í Gen. út að 46,29; í Sálmana vantar 105,27— 137,6.
í Nýja testamentið vantar Hebr. frá 9,14, Hirðisbréfin, Filem.
og Opinh. Almennu bréfin eru næst á eftir Post., enda er
það hin venjulega röð grískra handrita af Nýja-testament-
inu.
Öllum bihlíufræðingum mun koma saman um, að þetta
handrit sé frá 4. öld. Allur frágangur þess bendir á háan
aldur. 1 stafagerð og fábreytni allri er það enn fornlegra en
N, því að það breytir ekkert út af þar sem nýir kaflar liefj-
ast og hefir hvergi neina skipting eftir efni. Stafagerðin þykir
minna mjög á papyrana frá þeirra hezta skeiði.
Sumir liafa viljað líta svo á, að handrit þetta sé til orðið eft-
ir 367, því að í því sé einmitt þau rit, sem Aþanasíus nefnir í
páskabréfi sinu frá því ári. Muni hann hafa látið gera hand-
rit þetta til staðfestu skoðun sinni. En ekki hafa allir fallizt
á þessa skoðun, heldur telja þeir handritið eldra, og jafnvel
vera eitt af handritum þeim, sem Evsehíus lét gera lianda
Konstantínusi keisara 331. Mun þó allmikill vafi leika á
því, að þetta fái staðizt. Kemur þá inn í spurningin um það,
Iwar. handritið sé upprunnið, því að ef það á vera eitt af
þessum liandritum, þá er það upprunnið í Sesareu. En ýmis-
legt í stafagerð þykir minna allmjög á koptíska leturgerð, og'
það ætti að benda til Egiptalands. Sama mætti ef til vill segja
um það, að örkum er raðað saman fimm og fimm (cpúnio
en ekki ciuaternio).
Verður sennilega erfitt að skera úr þessum vandamálum
með þeim fáu og óljósu fregnum, sem vér höfum frá þess-
um tímum. Um aldurinn verður að nægja samanhurður við
önnur hanclrit, og liann bendir á 4. öld, og jafnvel heldur
fyrri part hennar. En um staðinn liafa komið fram alveg
sömu tilgátur frá sörnu mönnum og um Sinaiticus. Er auð-
séð, að ritið liefir verið í Sesareu, og i einhverskonar sam-
bandi við N, en líkurnar virðast þó frekar benda til Egipta-
lands. Má t. d. henda á það, að Gamla-testamentið er ekki
tekið eftir sama texta og Evsehíus notar, en það hefði vafa-
laust verið gert, ef það væri upprunnið í Sesareu, og ekki
sizt, ef það liefði verið ritað eftir fyrirsögn Evsel)íusar sjálfs.
Skyldleiki við Hexaplatextann getur jafnt stafað frá Alex-