Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Side 194
194
mjög einstætt og merkilegt að þessu leyli. Líklegt er, að það
standi þar nokkurn veginn miðja vegu milli B N' annarsveg-
ar og textus receptus liins vegar, og er því mjög athyglisvert
við rannsókn textans.
Hort veitti því eftirtekt, að á einstaka stað í Opinb. er
ruglingur, sem varla getur stafað af öðru en því, að blöðum
hafi verið ruglað í riti því, sem farið var eftir. Og þá kemur
í ljós, að siðurnar í þessu handriti, sem eftir var farið, liafa
verið mjög smáar. Sennilega hefir það verið papjTusbók,
sem rilað liefir verið eftir, og er þá miklu líklegra, að hér
liafi verið um Biblíu einstaks manns að ræða en ekki kirkju-
hihlíu. En þetta hefir allmikil áhrif á mat vort á textanum,
því að textinn í Bihlíum einstakra manna mun yfirleitt ekki
liafa verið eins vandaður og í kirkjubiblíunum.
Codex Bezæ Cantabrigiensis.
D eða 05, v. Sod. ö 5. llandrit þetta er að ýmsu leyti all-
sérstætt. Það komst í eigu siðabótamannsins Theodors Beza
árið 1562, og fékk liann það frá Ireneusarldaustrinu í Lyon
þegar Huguenottar rændu borgina. En í útgáfu Stephanusar
frá 1550 eru leshættir úr þessu handriti, og segir liann, að
þeir liafi verið ritaðir handa honum i Italíu, og liafa sumir
ráðið af því, að það sé þe.tta handrit, sem farið var með til
þingsins í Trient 1546. Beza nefnir það líka stundum Claro-
montanus, og hefir það gert rugling rnilli þessa liandrits og
þess, sem nú er kallað Cod. Claromontanus, og getið verður
liér á eftir. — Beza notaði handritið við útgáfur sínar, en árið
1581 gaf liann hskólanum í Camhridge þetla handrit, og hef-
ir það verið í bókasafni þess háskóla síðan. Þaðan stafar svo
nafnið. Það hefir verið gefið út oft og vandlega, og meðal
annars í Ijósmyndaútgáfu, enda liefir háskólinn jafnan liaft
það opið fyrir hverjum, sem vildi rannsaka það.
Sé liandrit þetta borið saman við hin handritin, sem lýst
hefir verið, er strax sá munur á þvi og hinum, að ekkert er,
sem hendir til þess, að Gamla-testamentið hafi verið í þessu
handriti, og nú er ekki til nema guðspjöllin og Post. Yantar
þó niðurlag Postulasögunnar, frá 22,29. Þá er og í handritinu
hrot af 3. Jóh., og er það milli guðspjallanna og Post. Halda
margir, að í raun og veru hafi handritið aldrei náð yfir ann-
að en guðspjöllin og Postulasöguna, en hinum Jóliannesar-
ritunum liafi verið aukið við Jóhannesarguðspjallið. Telja
sumir, að það, sem í handritið vanti milli guðspj. og Post.