Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Page 252
EGIPZKAR ÞÝÐINGAR. GOTNESKA ÞÝÐINGIN
Egiptaland og Egiptar.
Um þær mundir er kristnin kemur fram, er hin forna
menning Egipta löngu liorfin. Eftir orustuna við Actium,
árið 31 f. Ivr. varð Egiptaland að rómverskri nýlendu, en þó
þanriig, að sú nýlenda hafði algera sérstöðu í öllu rílcinu.
Uún var lög'ð beint undir keisara þannig, að keisarinn ríkti
áfram yfir Egiptalandi sem eftirmaður Ptolemeanna, og
sendi hann þangað aðalsmann, sem fór með þetta vald hans.
Egiptaland var upp frá þessu raunverulega lokað land. Staf-
aði þetta af því, að Egiptaland var kornforðabúr Rómverja,
og ekkert mátti síður fyrir koma, en það, að brauð vantaði i
Rómaborg, því að þá var uppreisn vís. En þessi innilokun
varð til þess, að allt lenti þar í kyrrstöðu. Stofnanir og allt
sat þar í sama farinu, meðan lífið gekk sinn gang annars-
staðar.
Þegar talað er um Egiptaland um þessar mundir, þá er
aðallega átt við íhúa Alexandríu og annara horga, þar sem
gríska var alráðandi. Menntun og menning var þar á mj.ög
liáu stigi og' vísindamennska var þar langt um fram það,
sem var á öðrum stöðum í veröldinni. Kemur það meðal ann-
ars við textasöguna, því að víst má telja, að það sé einmitt
í Egiptalandi, sem lang hezti textinn geymist. Það má í raun-
inni segja, að það sé þar og þar aðeins, sem menn virðast
hafa vitandi og viljandi reynt að halda textanum hreinum og
óafhökuðum.
En ef litið er svo út fvrir borgirnar, þá tók við hinn forni
egipzki ættstofn. Og var litið á þann ættstofn eins og nokk-
urskonar forngrip. Rómverjar töldu Egipta lægst standandi
alJra manna, og litu á þá líkast því, sem nú er litið á Ástral-
íunegra og aðrar frumstæðar þjóðir.
Kristni mun hafa komið mjög snemma til Egiptalands. í
Postulasögunni er getið um Apollós, sem var frá Alexandriu,
og vfirleitt er ekki nokkur vafi á, að kristni liefir komið