Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Blaðsíða 256
256
svo að engu skeikaði, og' flevgja svo eða ejTðileggja eldra liand-
ritið. Munurinn er því mjölg lítill milli liandritanna. Ef fleiri
en einn lesháttur er tilgreindur, er stundum getið um, að þessi
ágreiningur stafi frá grísku liandriti, og sýnir það, að afrit-
ararnir vildu ekki láta eftir sér sjívrjast, að þeir kæmi mis-
munandi lesháttum inn.
Textinn er talsvert skyldur texta sahidísku þýðingarinnar,
en þó er munurinn sá, að miklu minna ber á D-lesháttunum.
Bohairíska þýðingin er vfirleitt mjög lík B-textanum, en
lielzt verður vart nokkurrar líkingar við L (Regius), þar sem
þær greinir á við B. Þykir það heldur hera vott um, að þýð-
ingin sé ekki mjög gömul. En um aldur hennar greinir vís-
indamenn mjög á. Leikur á tímanum frá fvrri parti 3. aldar
og það til 7. eða jafnvel 8. aldar. Textinn virðist þó fremur
henda til þess, að þýðingin sé allsnemma til orðin. Og í sömu
átt hendir það, að Opinberunarbókin skuli ekki vera höfð
með, því að þegar kom fram á 4. öld hefði liún varla verið
skilin eftir.
Mið-egipzkar þýðingar.
Nokkur smá-hrot af Nýja-testamentinu hafa fundizt á víð
og dreif um Mið-Egiptaland, einkum við Fayum, Memphis
og Akhmim. Vita menn fátt um þetta annað en það, að hér
er um að minnsta kosti þrjár mállýzkur að ræða, og að text-
inn í þessum hrotum er all ólíkur þeim þýðingum, sem nú
liafa verði nefndar. Er talið vist, að þýðingin, eða þýðingarn-
ar sé gerðar eftir öðrum grískum texta en boliairíska og sa-
liidiska þýðingin. En hæði er litið til af þessum þýðingum og
afar erfitt að fásl við þessi hrot, svo að menn standa enn að
rnestu ráðþrota uppi að segja nokkuð um þau með vissu.
Etíópíu-þýðing.
Litið er kunnugt um uppruna kristni i Etíópiu eða Ahvs-
siníu. En það er á 5. öld, sem kristni verður þar ríkistrú. Og
eftir því, sem séð verður af þeim handritum, sem til eru, og
öll eru mjög ung, hefir sú biblíuþýðing verið gerð um það
levti. Virðist hún hafa verið gerð eftir griskum texta. Margir
halda, að á undan þessari þýðing hafi verið til önnur þýðing
eldri, og sé þetta í raun og veru endurskoðuð útgáfa henn-
ar. Þessi þýðing var svo endurskoðuð aftur síðar, sennilega
á 14. öld, eftir arahískum þýðingum, sem þá voru mest not-
J