Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Qupperneq 275
275
öðru en sjálfri skoðiin þeirra á textanum. Er það í raun og
veru skoðun Griebachs, aukin mjög og endurbætt, og sum-
staðar vikið við.
Hort byrjar á því að leiða fram vitnin, handritin og þýð-
ingarnar fornu. Er þá fvrst það að athuga, að handritin bafa
upphaflega verið mjög sundurlaus, eitt og eitt rit á rollu, og
það er því aldrei iiægt að treysla því, að handrit af öllu Nýja-
testamentinu, eða miklum parti þess, sé í raun og veru allt
sömu tegundar. Nákvæm rannsókn sýnir, að þar ber mjög á
milli. Þess vegna skiptir hann Nýja-testamentinu i þá flokka
rita, sem oftast eru saman, guðspjöll, Post., Pálsbréf, al-
menn bréf og Opinberunarbókina.
Sé nú allt atbugað vel og vandlega, kemur í ljós, að hand-
ritin falla í þrjá, eða öllu heldur fjóra megin flokka. Þó eru
mörkin milli flokka alls ekki æfinlega skýr, og því síður að
trejrsta megi, að eitt og sama handritið sé allt í sama flokki.
í sama liandriti gefa guðspjöllin verið úr einum flokki, Post.
úr öðrum og Pálsbréf úr þriðja.
En þetta liaggar ekki þessari megin staðreynd, skiptingunni
i flokka. Ef vér tökum til dæmis guðspjöllin, þá falla hand-
ritin h. u. b. þannig í flokkana:
1. flokkur, kallaður hlutlausi textinn (Neutral). Aðal full-
trúar hans eru handritin miklu N og B og oftast LT E auk
nokkurs stuðnings fleiri. Smástafahandritin 33 og 81 styðja
oft þennan texta og fleiri smást., bohairiska þýðingin, og sa-
hidiska þýðingin, fornsýrlenzka þýðingin og Jerúsalemþýð-
ingin. Af kirkjufeðrunum má einkum nefna Orígenes.
2. fl., kallaður vestræni textinn (Western). Aðal fulltrúinn
er D. Nokkur smástafa hdr. svo sem Ferrar handritin, stjrðja
oft þennan texta. En megin stuðning fær hann frá fornum
þýðingum, forn-latnesku, sjælenzku, ermsku og stundum sa-
liidisku þýðingunum, og svo frá fjölda kirkjufeðra, svo sem
Ireneusi, Tertúllían, Cvprían og oftast Al.-Klemenz. í fjölda
handrita eru greinileg merki þessa texta, þó að ekki sé bein-
línis liægt að telja þau til hans.
3. fl„ kallaður Alexandríu textinn (Alexandrian). Þessi
flokkur er minna afmarkaður en hinir, og er að nokkru leyti
afbrigði frá 1. fl. Ekkert handrit hefir þcnnan texta hrein-
an, en liann lcemur fram í N CL. o. fl. i bohairisku þýð. og
víðar, lijá Órígenesi og Klemenz.
k. fl. kallaður Sýrlenzki textinn (Svrian). Af þessum flokki
eru fáein stórstafahandrit og allur þorri smástafahandrit-