Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Page 287

287
ávallt á sama stað eða í sama guðspjalli, sýnir, að hún hefir
verið sérstæð í hugum manna. Svipað hafa menn og sagt um
kapítulasldptinguna og önnur ytri einkenni handritanna. Það
er enginn vafi, að þessar skiptingar og merkjamál fylgdi alls
ekki einni ákveðinni grein textans. Menn gátu fundið upp á
að skrifa kapitulaskipting úr einu handriti í annað, án þess
að handritin væri að öðru leyti skvld. Má benda á það fyrir-
brigði, að formálar Markíons fyrir Pálsbréfum hafa komizt
inn í handrit af Vulgata, og algengt er, að kapítulaskipting og
fyrirsagnir úr forn-latneskum þýðingum hafa komizt inn í
Vulgata. 2) og 3) er því hvorttveggja varasöm og viðsjál
leiðarmerki.
Eftir þessum merkjum skiptir hann svo handritunum í
þrjá flokka, eins og að ofan er sagt. Kallar liann þá Iv (af
y.oivrjl, H (af 'Hov/iozJ og I (af 'hgooóh’jua) og táknar með því,
að K-flokkurinn sé mjög algengur, enda í honum langmesti
sægur handritanna, H-flokkurinn sé runninn frá endurskoðun
Hesychíosar, og að I-flokkurinn eigi uppruna sinn í Jerú-
salem. Skal nú farið nokkrum orðum um hvern þessara
flokka, eins og v. Soden lýsir þeim.
K-flokknum skiptir v. Soden í 5 undirflokka. Af þeim hefir
K1 beztan texta og næst því, sem ómengaður K-texti hefir
verið. Til þessa undirflokks teljast mörg handrit, og sleppa
þau öll fi eða setja við hana greinilegt merki til þess að tákna,
að hún muni sennilega ekki eiga hér heima. Næst koma Ivj
og Kak, en þó er textinn þar meira blandaður öðrum efnum
en upphaflega einkenndu K. Kx virðist hafa orðið fjTÍr tals-
verðum áhrifum af texta leshóka, en nær mestri útbreiðslu
allra Iv-texta frá 10. og 11. ökl. Honum skiptir v. S. enn í fjórar
undirdeildir. Kr er aðallega ætlaður lil notkunar við guðsþjón-
ustur. Iíann er síðasta stig í þróuninni, burt frá upprunalega
textanum. Elzta liandrit, sem nú mun vera til af Iv-flokki er
handritið Q, sem gevmt er í klaustri á Athos-höfða. Það er
talið vera frá 8. öld.
Þessi flokkur er raunverulega sama sem sýrlenzki textinn
i kerfi W. og H. En þar ber á milli, að v. S. telur texta þennan
alls ekki myndaðan við samsuðu úr hinum tveim, heldur al-
veg jafn sjálfstæða mvnd textans, enda þótt hún sé að hans
skoðun heldur lakari. Telur hann texta þennan meira að
segja hafa liaft áhrif á elztu skinnhandritin, N' og B, og þó
minnst á B. í A-handritinu finnur hann mikil áhrif þessa
texta (undirdeild Ka). Stundum hlandast þessi texti við J-