Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1931, Blaðsíða 289

289
eru gerðar, — liafi farið fram endurskoðun, sem myndi und-
irstöðu I-texans. I-flokkurinn er þvi endurskoðaður vestræni
textinn. v. Soden lítur svo á, að I-textinn sé hvergi til i neinu
liandriti hreinn og ómengaður, heldur verði að tína hann
saman úr mörgum handritum og handritaflokkum.
Undirflokka I-textans telur v. S. 11, H1', J, (Þ, (Þr, B, Ka,
Ir, 2, II, 0 og Ia, og að auki eru svo Iiandrit, sem ekki kom-
ast í neinn þessara flokka. — Hr skiptist svo í 4 undirflokka,
en allur flokkurinn hefir orðið fyrir mikilli ijlöndun við K.
—• J-undirflokkurinn er Ferrar-handritin, sem liann telur góð-
an fulltrúa I-textans, og sé þau handrit til orðin á Suður-
Ítalíu. Þau liafa orðið fvrir blöndun við K1 og' einnig dálítið
við H. —■ Ia liefir hlandazt svo mikið saman við K, að vafi er
til hvors flokksins ætti að telja þann undirflokk, en v. Sod.
heldur þó, að stofninn sé af I-flokki. — II er flokkur purp-
urahandrita, sem hafa texta blandaðan af I og K1, og eru þau
sæmilegur fulltrúi I-textans.
v. Soden rannsakar vandlega D-liandritið (Cod. Bezæ), og
telur það að ýmsu leyti merkilegast og gagnlegast til þess að
komast að I-textanum, ekki sízt vegna þess, að rekja má
skemmdir þær, sem á því I)afa orðið, og hreinsa þær burtu.
Með því að nota þessi hjálparmeðul álítur v. Soden, að
finna megi upprunalega I-textann, og það sé afar nauðsyn-
legt, því að hann sé að ýmsu leyti beztur. Hann muni vera
upprunninn í Sesareu og gefinn út af Pamphilusi, en ef til vill
upprunninn frá sjálfum Órígenesi og gerður eftir þeim mörgu
textum, sem þá voru í umferð og ekki höfðu spillzt nema af
misritunum.
Þessi skipting í þrjár meginkvíslir kemur heim við orð
Híeronýmusar: „Alexandria et Aegj'ptus in Septuaginta suis
Ilesychium laudat auctorem. Constantinopolis usque Antiochi-
am Luciani martvris exemplaria probat. Mediaeinterliaspro-
vinciae iialestinos codices legunt, quos ah Origene elaboratos
Eusebius et Pamhilus vulgaverunt. Totusque orbis hac inter
se trifaria varietate compugnat“.
Aðferð v. Sodens er nú sú, að komast fvrsi að upprunaleg-
um texta livers þessa handritaflokks. Þegar það verk er unn-
ið, er svo næsta skrefið, að finna I-H-K-textann, þann sameig-
inlega texta, sem liggur til grundvallar fjTÍr öllum þessum
„endurskoðunum“. Þetta telur hann ekki sérlega erfitt, sakir
þess að munurinn á texta-flokkunum sé mjög lítill, þegar
búið er að fá þá hreina. Þó telur liann K-textann lakastan og
37