Stúdentablaðið - 01.03.2008, Blaðsíða 29

ÍSLANP FARSÆIJDA FRÓNT *
BAÐSTOFAN, LEIKSTJÓRI STEFÁN JÓNSSON. ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ.
003. Baðstofan.
Leikrið Baðstofan er sýnt í Kassanum í Þjóðleikúsinu
um þessar mundir. Leikritið gerist „árið sautján
hundruð og súrkál og þar skyggnast áhorfendur inn
í myrkan en magnaðan heim því í baðstofunni er
ekki allt sem sýnist“ eins og segir í tilkynningu um
verkið. Þetta er þriðja leikrit Hugleiks Dagssonar
sem er þekktur fyrir teiknimyndasögur sínar sem
eru stútfullar af kolsvartum húmor. Fyrsta leikrit
hans, Forðist okkur, var byggt á sögum sem hann
hafði áður gefið út, og söngleikinn Leg kannast líka
margir við, en hann var sýndur fyrir fullu húsi í
Þjóðleikhúsinu í fyrra. Ég sá báðar þessar sýningar
og fannst þœr mjög skemmtilegar og frumlegar og
bjóst því við miklu þegar ég fór á Baðstofuna.
Leikritið ber mjög sterkan keim af (ótrúlegu)
hugmyndaflugi Hugleiks þar sem súrrealískir
hlutir og svartur húmor ræður ferðinni. Mér fannst
þó sýningin sjálf aldrei komast á flug í takt við
hugmyndaflugið sem býr augljóslega í textanum.
Persónurnar voru mjög skemmtilegar og leikritið vel
skrifað en það vantaði þá hárbeittu ádeilu sem var að
finna í fyrri verkum Hugleiks. Öll höfum við jú okkar
hugmyndir um hvernig lífið á íslandi var í gamla daga
og það hefði verið hægt að moða miklu meira úr þeim
hugmyndum. Þess í stað virkaði verkið á mig eins og
það væri einfaldlega verið að nota sömu brandarana
aftur og aftur; mér fannst þeir skondnir fyrst en ekki
nógu svo að hægt væri að endurtaka þá trekk í trekk.
Hér gæti vissulega spilað inn í að meirihluti
sýningargesta var í eldri kantinum og því myndaðist
ekki nógu góð stemmning í salnum þar sem húmor
Hugleiks hittir kannski frekar í mark hjá yngri
kynslóðinni. En þrátt fyrir að væntingar mínar um
ærlegt hláturskast á sýningunni stæðust ekki, þá
var sýningin nokkuð góð engu að síður - enda geta
sýningar hæglega verið skemmtilegar þó að hláturinn
vanti. Leikurinn var t.a.m. mjög góður og þá verð ég
sérstaklega að hrósa Stefáni Halli Stefánssyni sem
leikur kynjaveru sem ber upp á fjörur í sveitinni. Það
var yndislegt að fylgjast með hvernig hann hreyfði sig
á sviðinu og það virðist sem hann hafi lagt ómælda
vinnu á sig við að skapa þennan skemmtilega karakter.
Aðrir leikarar náðu einnig að færa staðalímyndir
gömlu tímanna á sviðið með lifandi hætti.
Sviðsmyndin var einföld en tók sig vel út í Kassanum.
Þá ber að minnast á að tónlistin í verkinu (sem er öll
frumsamin og í höndum hljómsveitarinnar Flís, sem
einnig sá um tónlistina i Legi) náði einstaklega vel
að ramma inn þá drungalegu stemmningu sem ríkir
í verkinu. Þá fannst mér sérstaklega flott hvernig
tónlistarfólkinu tókst að mynda alls kyns náttúruhljóð
með hljóðfærum sínum.
í heildina litið er verkið gott en ef þér búist við
jafnmikilli húmorsprengju eins og til dæmis í Forðist
okkur myndi ég byrja á því að breyta hugarfari
mínu áður en haldið er á sýninguna. Takist það þá
er vel hægt að njóta hennar til ítrustu og furða sig á
lifnaðarháttum Islendinga hér fyrr á öldum. ■
Lessur lessurlessur iessur
Lessur lessur lessur lessur
Lcssurlessurlessurlessur
Lessur lessur lessurlessur
Lessur lessur lessurlessur
Lessur lessur lessur lessur
Lessur lessur lessur lessur
Lessur lessur lessur lessur
Lessur lessur lessur lessur
Lessur lcssur lessur lessur
Lessur lessur lessur lessur
Lessur lessur lessur lessur
Lessur lessur lessur lessur
004. Plakat femínistafélagsins. Skreytingar í boði ónefnds verkfrœðinema.

FEMINISTAFFT AQ MT
STIMPLAR SIGINN
Stúdentablaðinu barst ótrúleg fréttatilkynning
frá Femínistafélagi Háskóla íslands, en fjallað var
um stofnun þess í 4. tbl. Stúdentablaðsins í fyrra.
Félagið fékk útgáfustyrk frá Stúdentasjóði og frá
Félagsstofnun stúdenta til að láta hanna og prenta
plaköt með skilaboðum til nemenda sem var ætlað
að vekja athygli á félaginu, fræða stúdenta um
femínisma, og kveikja forvitni. Plakötin voru hengd
upp 21. febrúar síðastliðinn.
í tilkynningu segir: „Síðan plakötin hafa verið hengd
upp hafa stúdentar brugðist við á ýmsan hátt: í
Lögbergi, byggingu laganema, og Gimli, nýbyggingu
Háskólans, voru plakötin (12 stykki) tekin niður af
stúdentum tveimur dögum eftir að þau voru hengd
upp. f Árnagarði, byggingu hugvísindadeildar, og VR
II, byggingu verkfræðinema er búið að krota ýmislegt
óviðeigandi á plakötin. Stjórn Femínistafélags
Háskóla íslands finnst sorglegt að stúdentar við
Háskóla íslands (fullorðið fólk) hagi sér svona, en
þessi hegðun sýnir það og sannar að gríðarleg þörf
er á félaginu." Sagan segir að svipað hafi átt sér stað
í Eirbergi - húsi hjúkrunarfræðideildar, þar sem 97%
nemenda eru konur!
Sem sjá má á meðfylgjandi myndum hafa stúdentar
lagt nokkuð á sig við að útbúa skilaboð sem hafa
víst átt að vera niðrandi og til þess að draga þrótt úr
félaginu (sérstaklega finnst ritstjóra skilaboðin „lessa
lessa lessa..." hlægileg). Félagið hefur rétt fyrir sér -
þessir andstæðingar félagsins (eða hvað á að kalla þá)
hafa fært því gríðarleg skotvopn, þeir hafa beinlínis
staðfest réttmæti tilveru þess. Ef háskólanemar, af
öllum, taka sér tíma í að setjast inn í tölvustofu, skrá
sig inn, opna Word og skrifa orðið „lessa" inn trekk í
trekk, kima svo yfir þvi hversu sniðugir þeir eru meðan
beðið er við prentarann, og finna sigurvímuna færast
yfir þegar blaðið er fest með teiknibólu á plakatið...
þá er það ótvíræð sönnun þess hversu mikilvægt
það er að starfrækja femínistafélag í Háskólanum.
Sama má segja um bókun sem ritstjórn tímaritsins
Gríms geitskós (fréttapési í lagadeild) barst frá sjálfri
jafnréttisnefnd Háskóla íslands, og ekki síður í ljósi
viðbragða ritsjórans sem sér ekki eftir neinu.
(Það virðist líka þurfa að auka fræðslu um kaldhæðni
vestan Suðurgötu: Teikningin af stúlkunni að taka
köku úr ofni er svonefnd „ádeila" sem á ekki að taka
„bókstaflega" - með öðrum orðum gegnir hún sama
hlutverki og plakötin sjálf, hún á að vekja athygli á og
setja spurningamerki við þau kerfi sem eru innbyggð
í samfélagið.)
Nokkrar umræður hafa skapast um málið á vef
Femínistafélags HÍ, femstudent.blogspot.com. ■