Heimir : söngmálablað - 01.06.1939, Blaðsíða 26

54
H E I M I R
og útvegaði sér lexla, sem var sniðinn eftir leikriti
franska skáldsins Beaumarschais: Brúðkaup Figarós.
Leikritið var alþekkt og varð mikill hvellur, þegar það
kom fyrst fram. Efnið var pólitískt og var leikritið einn
af mörgum fyrirboðum stjórnarbyltingarinnar miklu í
Frakklandi. Iiöfundurinn tekur málstað „þriðju stéttar“.
Þegar Figaró segir við aðalsmanninn á leiksviðinu:
„Ætternið, auðæfi, stétl og metorð gera yður dramb-
saman, berra greiíi. En livað liafið þér sjálfur unnið
til þess? Þér liafið aðeins þurfl að iial'a fyrir jjvi að
fæðast — j>að er eina afrekið yðar í lífinu.“ — Þegar
Figaró segir j)essi orð, þá brást það ekki, að allur þorri
áheyrenda tók í sama strenginn. Mozart eyddi binum
pólitísku eldgneistum. A (5 vikum var bæði textinn og
tónarnir samdir. En þá var eftir að fá söngleikhúsið
í Vínarborg til þess að sýna leikinn. Höfundur textans
var lægnari maður en Mozart, og tókst honum að koma
ár sinni þannig fyrir borð, að Mozart var látinn s])ila
nokkra kafla úr söngleiknum á píanó fyrir keisarann.
Þetta breif, og leyfði keisarinn upppfærslu á verkinu.
Salíeri og l'ylgifiskar bans reyndu þó að aftra j)vi, og
loks varð keisarinn sjálfur að skerast i leikinn og fyrir-
ski])a að söngleikurinn yrði sýndur. „Brúðkaup Figarós"
var síðan sýnt opinberlega í fyrsta sinn 1. maí 178(5, fyrir
fullu búsi, undir stjórn böfundarins. Fögnuður ábeyr-
cnda var dæmalaus. Sum lögin í söngleiknum varð að
endurtaka tvisvar og sum þrisvar sinnum. Söngleikur-
inn var einnig sýndur i Prag allan næsla vetur, og var
höfundinum boðið ])angað. Hann þáði boðið og skrif-
aði síðan kunningja sinum: „Hér er ekki lalað um ann-
að en Figaró; bér er ekki sungið, spilað eða flautað
annað en Figaró. Enginn söngleikur fær aðsókn, nema
Figaró. Minn er heiðurinn."
Mozart átti góða daga i Prag. Þar undi bann sér vel.
Hann bafði orð á því, að bann vildi semja söngleik fvrir
Pragar-söngleikhúsið, þvi að bonum befði verið þar svo