Melkorka - 01.04.1951, Blaðsíða 3

MELKORKA
TÍMARIT KVENNA
Ritstjórn:
Nanna Ólajsdóttir, Skeggjagötu 1, Reykjavik, simi 3156 • Svaja Þórleifsdóttir, Hjallaveg 14, Reykjavik, simi 6685
Þóra Vigfusdóttir, Þingholtsstrœti 27, Reykjavik, simi 5199
Utgejandi: Mál og menning
Konurnar og heimsfriðurinn
Eftir Sigriði Eiriksdóttur
Frú Sigriði Eiriksdótlur formanni Hjúkrunarkvenna-
félags íslands var synjað um að flytja erindi þetta i út-
varpið 8. marz siðastliðinn á alþjóðadegi kvenna. liirt-
ist það i Timanum skömmu seinna. Mcð leyfi frú Sig-
riðar birtir Melkorka erindi þctta i heild, svo að konur
geti sjálfar dœmt um framkomu útvarþsins i þessu máli.
Erindinu fylgir eftirfarandi greinargerð frá höfutidi
þess:
,Jiftirfarandi erindi sendi ég fyrir nokhru til Útvarþs-
ins og bað um leyfi til þess að flytja það 8. tnarz s.l., en
Alþjóðabandalag lýðrœðissinnaðra kvenna hafði ákveð-
ið að helga þeim degi friðarstarfsemi um heim allan.
Útvarpsráð neitaði tnér um að flytja erindið. Ég sótti
þá um að fá að flytja það siðar, í almennri dagskrá út-
varþsins. Útvarpsráð neitaði mér aftur. Mér þykir rétt
að eritidið komi fyrir sjónir almennings i landinu, og
vil leggja undir hans dóm, hvort það er svo hættulegt
islenzku þjóðinni, að banna þurfi flutning þess i út-
varp. Einkum vil ég bera það undir dóm upþeldisfrœð-
inga þjóðarinnar og þjóna kirkjunnar.“
Yfirvofandi styrjöld ógnar nú ölluin heiminum, og
óttinn við nýja heimsstyrjöld hefur gripið þjóðirnar svo
sterkum tökum, að þær sjá ekkert annað úrræði en að
hervæðast af meira kappi en nokkru sinni fyrr i sögu
mannkynsins. Kjarnorkuvopnin eru þar talin öflugasta
vörnin gegn styrjöldum, því enginn muni þora að búast
til árásar og eiga skelfingu kjarnorkueyðingar yfir höfði
sér.
í blöðum og útvarpi ber þvi meira á hervæðingunni,
hótunum og tortryggni milli þjóðanna, en minna er
getið um þá starfsemi, sem þó eflist óðum um heim
allan við lilið hernaðarandans. En það er friðarstarf-
semi einstaklinga og félagssamtaka. í friðarsanrtökum
þjóðanna eru konur í öllum löndum virkur aðili, eins
og vera ber.
Eitt hinna mörgu félagasamtaka kvenna, sem nú hef-
ur gert friðarmálin að einu aðalstefnumáli sínu, er Al-
þjóðabandalag lýðræðissinnaðra kvenna — og eru
meðlimir frá 59 þjóðum í bandalaginu. Það var
stofnað haustið 1945 — að aflokinni heimsstyrjöldinni
síðustu, og áttu franskar konur, sem höfðu staðið fram-
arlcga í andstöffuhreyfingu Frakka gegn hersetu Þjóð-
vcrja í Frakkandi, frumkvæðið að stofnun þessari.
Stofnendur voru 850 kvenfulltrúar frá 44 löndum. Þetta
voru konur úr ýmsum stjórnmálaflokkum og konur sem
ekki töldu sig vera flokksbundnar. Til fróðleiks vil ég
geta þess, að það var á þetta stofnþing kvenna, sem
Laufey heitin Valdimarsdóttir fór sína síðustu för, en
hún lézt sem kunnugt er í l’aris haustið 1945. Formað-
ur A.L.K. er frönsk kona, Eugenie Cotton að nafni.
Hún er doktor í eðlisfræði og var um skeið rektor
kvennaskólans í Sévres i Frakklandi. Hjá frönsku þjóð-
inni hefur liún hlotið margs konar virðingarmerki, m.
a. fyrir þrotlaust starf sitt í þágu ættjarðar sinnar á
styrjaldarárunum, og var hún þá heiðruð sem meðlim-
ur frönsku heiðursfylkingarinnar.
Markmið félagsskapar þessa er í fáum dráttum þetta:
1. Að vinna að náinni samvinnu meðal þjóðanna,
stjórnmálalega, efnahagslega og menningarlega, með
það fyrir augum að skapa varanlegan og traustan frið
milli þjóða og koma í veg fyrir styrjaldir.
MELKORKA
1