Melkorka - 01.12.1956, Qupperneq 10

Melkorka - 01.12.1956, Qupperneq 10
2. Gékk ég frarn á sútar sand á sorgartíma örmum, þar lá fley við frygðar-land, fullt af allskyns hörmum. 3. Stóð þar upp f stafni Pin af stríðu hatri kvenna hún bað mig koma i sess til sin á sorgar bátinn þenna. Skáldið kvartar oft um ástarsorg eða elli, eða þá skáldskapargáfan hafi yfirgefið sig og svo live heimur versnandi fari, ellegar það segist ekkert kunna í Eddu. Oft finnst manni umkvartanir þessar vera frekar í ætt við grobb heldur en raunverulega harma, skáldið er þá að segja frá því í leiðinni að svona vel geti það ort þrátt fyrir lærdóms- leysi elli og ástarsorg. Það var þeir gátu ort: Kvað ég þá fyrr mcð kátri lund kvittur af allri pínu, ber ég nú ei svo bliða stund að brosi eg í hjarta mínu. Það eru oft iielstu harmabætur að fá að yrkja rímu: Helstu tel ég þær harmabætur hugsa ég um þegar lengjast nætur hversu að miðjungs mjöðurinn sætur marga vega f kvæðum lætur. Það er oft erfitt að slíta sig lausa frá man- söng, hann er þeirrar náttúru. 2. í fjörgin stár það fcgursta víf með frukt og sóma hon lifir sig æ með list og blóma. 3. Sjá hefur jungfrú afburð ein af ungum snótum hon stár oss í hjartarótum. 4. Þessi en væna gullaðs sprund hon gjörir oss þvinga foldu ann ég Fáfnis binga. Sigurður Breiðfjörð (til dæmis að taka) hefur yndi af að tala við hlustanda um sjálf- an sig í mansöng og veit líka hvað hlustandi hugsar um hann Sigga. En það má lengi lesa rímur og hlusta lengi án þess að skilja hvað er að gerast því óvönum er málið dulmál og margt afbakað vegna ríms, eitt gleymist aldrei, það er endarímið og innrímið, þegar rímurnar taka á sig neglingsfast snið með tímanum. Við og við snarstanzar maður í lestri, liæfður í hjartastað þrátt fyrir rím og kannski einmitt vegna ríms og form- og stílfestu og tek ég dæmi þegar ég les: Úr Númarímum: 3. rfma. 9. Um þína prýði að þenkja og tala það er tíðast gleði mín í högum fríðu hlýrra dala hjörð um skrlður brjóstin þin. Ríman sjálf er frásagnakennd, byggð á íslendingasögu, riddarasögu eða fornalda- sögu. Hún er rómantísk um hetjudáð og bardaga, sjóferðir og hættulega leiðangra og endar venjulega vel. Sálus rfmur og Nikauors: 19. Garpurinn lagði í gegnum skjökl af gildu afli þcss mun bfða grimmleg gjöld sá humra hafli. Tilbreyting í framsögn varð að vera nægi- leg til þess að fólk þreyttist ekki að hlusta. Spruttu af Jrví margvíslegir hættir með mis- munandi lirynjandi, bæði í rímum og í kvæðalögum. Kvæðamaður breytir sífellt um kvæðalag í hverri rímu. Hér skapast nýr liður í sönglistinni en auk þess sérstök grein skáldskapar, hinir mörgu hættir rímunnar íslenzku. Vísurnar verða Jrannig þrautrím- aðar eins og verið sé að vefa eða prjóna rós- ir, rím við rím, innrím og útrím og rím til beggja enda, ferskeytt, oddhent, afhent, braghent skotlient, skáhent, úrkast, fléttu- bönd, sléttubönd, stafhent, stikluvik, gagra- ljóð og fleira. Biðjum mýrar bála Týr bragar skýr að rúnum lagi rýran ljóða vfr og lesi hýrum brúnum. 74 MELKORKA

x

Melkorka

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Melkorka
https://timarit.is/publication/625

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.