Melkorka - 01.12.1956, Blaðsíða 21

VALBORG BENTS
ÞRJÚ
LJÓÐ UM ÞIG
Ein var slóð okhar
i votu grasi
bjarta nótt.
Morgunkyljan
þurrkaði döggina.
Ég finn aldrei
framar
þessi sþor.
í tunglsljósinu
komstu d móti mér,
eins og ungur guð.
Brautin til þin
var bein og breið.
Óstýrildt löngunin
rak mig á ókunna stigu.
Biddu--------
sagði ég
og beygði af leiðinni.
------ Nú er óbrúað djúpið
milli okkar,
og ég kemst ekki til þin.
Ég er ekki synd.
Og enn
vitjaðir þú min
i morgunsdrið,
þegar nóttin hafði horfið
með draumana d brott með sér,
og þrárnar sþunnu
geislandi simu
{ sólskininu.
Með ivafi minninganna
glitóf söknuðurinn,
d þrrcði þd,
mynd þína
i dagdraum minn.
MANSÖNGUR
Oma fornar yndisstundir,
er hið horfna i Ijóma skin.
Vorn ég, norna völdum undir,
vccnginn skorna ber til þin.
tregans garn ég sþinn um þig.
Tjarnarbarna tónar risa,
Stjarnan farna veg md visa
villugjaman Ijóðastig.
Falla af stalli stierstu goðar,
stoðir halla bresta um sið,
kall til Gjallarbrúar boðar
biður allra dauðastrið.
í kjól af stóli klcrkur mœlir
kátlegt hól um Edens vin.
Gjóla njólu napurt kcelir,
njóttu sólar meðan skin.
Finndu yndi i œskuheitum
dstarblindum gleðileik.
Bindur linda af blómum teitum
brúðarmyndin ung og veik.
Ljóða glóðin loga myndi
langa slóð um brunahraun,
ef sjóða blóðið svo ég fyndi
sumargóð við einn á laun.
Þrdtt mun nátta þyngjast brá
þá er fátt um gaman,
brátt þú átt mér yndi hjd,
ef við háttum saman.
MELKORKA
85