Melkorka - 01.12.1956, Blaðsíða 17

Kinverjar eru tnjög listrœnir. Hafa þeir tiina i hinu
mikla uþþbyggingarstarfi sinu aÖ dútla viÖ handavinnu
eins og útsaum og myndvcfnað?
Við Rannveig notuðura mikið af tíma okkar til þess
að heimsækja vinnustaði, þar sem handavinna var gerð
og virtist allskonar tegundir hins seinunnasta hand-
iðnaðar standa með miklum blóma, og framleiðsla
varla nægja eftirspurninni. Myndvefnaður, útskurður
í fflabein, steintegundir, skelplötu og harðvið, smelti-
vinna, lakkvinna, kvenskraut gert úr páfuglafjöðrum,
málning á silki og allskonar listsaumur, var svo frá-
hærlcga vel unnið, að hvcrgi hef ég séð annað eins, og
voru þó víðast sem við komum notuð mjög frumstæð
áhöld til framleiðslu þcssara muna, sem eru hinar
mcstu gersimar.
livað viltu svo scgja um kinversku konuna i dagf
Afstöðu hennar i hinu nýja riki sósialismans?
l’að er mjög áberandi hversu kinverska konan hefir
náð rniklum áhrifum í Kína nú. í málgagni Internatio-
nal Alliance of Women las ég fyrir nokkru útdrátt úr
erindi eftir þekkta kvenréttindakonu Dr. Hourustiati
Subandrio frá Indonesíu, þar sem hún heldur því fram,
að Mao Tse-tung cigi það bændum og kínverskum
konurn að þakka, að liann komst til valda. Chiang
Kai-shek, sem næst Japönum var höfuðandstæðingur
Maos, hafi ekki vcitt bændum nægilegt lið i bar-
áttu þeirra fyrir jarðaskiftingunni og verið ósamþykkur
því að veita konum sjálfsákvörðunarrétt yfir lífi sínu,
en cins og kunnugt er, var það víða siður fram að bylt-
ingu, að dætur voru seldar, ýmist sem eiginkonur, hjá-
konur auðmanna eða í ánauð. Hin nýja stjórn 1 Kína
var nægilega hyggin til þess að breyta þessu miðalda-
fyrirkomulagi. Hvar sem við komum sáum við konur
í forustustöðum, i heilbrigðismálum, lestrarkennslu,
framleiðslu- og upplýsingastarfsemi. Heilbrigðismála-
ráðherrann í Kína er kona. — Dagana, sem ég dvaldi f
Peking, var þing Alþjóðasamtaka lýðræðissinnaðra
kvenna haldið þar. Mér hafði verið boðið að sitja þing-
ið, en sökum þess að ég var þarna á vegum friðar-
hreyfingarinnar, sem hafði þegar skipulagt dvöl okkar,
gat ég einungis dvalið fyrsta daginn á þinginu. Kfn-
versku konurnar höfðu komið öllu mjög vel fyrir og
var mér sfðar sagt, að þingið hafi verið þeim til mikils
sóma. Allar vorum við, hinir erlendu gestir, leystar út
með fögrum gjöfum að skilnaði. Það er áreiðanlegt að
nútfmakonan f Kfna er sér þess vel meðvitandi, hvilík
ábyrgð hvílir á henni í sambandi við hin margvfslegu
störf, sem henni hafr. verið falin.
Finnst þér kvenlegur þokki klnversku konunnar
standa að baki kynsystra hennar á Vesturlöndum, þótt
hún klceðist nankinsfötum og stjórni vélum og trakt-
orumf
Við, sem lifum í heimi hinna sífeldu tízkubreytinga,
erum oft dálftið rugluð í rfminu. Okkur hættir oft mik-
ið til að blanda saman yndisþokka og tízkuduttlungum,
sem við erum svo vanar að beygja okkur fyrir, þannig
að við eigum oft crfitt með að sjá yndisþokkann cf tízk-
an fylgir ekki með. Satt er það, að vel klædd kona
leynir því frekar, að hún er gersneydd yndisþokka,
heldur en væri hún illa til fara. En yndisþokkinn leynir
sér heldur aldrei, þótt sá sem hann hefir til að bera,
sé íklæddur nankinsfötuni og stjórni vélum. Kínverska
konan er gædd miklum kvcnlegum þokka. llros hennar
er laðandi, og þólt hún sé eiginlega ekki vel vaxin á
okkar mælikvarða, þá er hún mjúk í hreyfingum, en
látlcysi, hispursleysi og kurteisi einkennir allt far henn-
ar.
Ég á eingöngu góðar minningar um Kínaferð mina,
og kynntist þar fólki, sem mér fannst afreka hetjustörf,
eins og t. d. í heilbrigðismálum. En alltaf liafði ég það
hugfast, að til þess að gcta skilið ýmislegt það, sem mér
kom fyrir sjónir þar og ég lieyrði um, varð ég að skilja
það baksvið, sein leiddi af sér þá gerbyltingu á lifnaðar-
háttum, sem á sér stað í nútíma Kína. — En baksviðið
var örbirgð meiri hluta þjóðarinnar, sem lifði ólæs og
fákunnandi, meira og minna ánauðugir þrælar auð-
ugra landsdrottna og erlendra slóriðjurekenda. Lff
Kfnverja sfðustu árin fyrir byltinguna, undir hrammi
Japana, eins hatrammasta hcrveldis heimsins, liefir
sjálfsagt orðið til þess að afl þeirra hefir margfaldazt i
sjálfstæðisbarátlu þcirra, því að svo virtist scm þeir
hefðu cngu að tapa cn allt að vinua. Þ. V.
SPOR SEM HRÆÐA
Fyrir rúmu ári \ ar skömmtun áfcngis aflétt i Sviþjóð.
A þeim tíma liefir áfengisneyzlan tvöfaldazt f landinu
og eru nú um 200 000 áfcngissjúklingar þar, en það er
kring um 3% af allri þjóðinni.
í Bandarikjunum eru 4,500 000 ofdrykkjusjúklingar
og mun það vera svipaður hundraðshluti þjóðarinnar
og í Svíþjóð. Bæði í Svíþjóð og Bandaríkjunum cru
mikil brögð að ofdrykkju kvenna og hefir drykkju-
sjúklingum úr liópi kvenna fjölgað um 80% f Svíþjóð
síðan áfengið var gefið frjálst.
í Frakklandi cr ofdrykkja barna hið mcsta þjóðfélags-
böl og algengur sjúkdómur.
í öllum þcssum löndum er vín tiltölulega ódýrt, létt
að ná í það og áfengt öl fæst á hverju götuhorni.
Þessi spor hræða, hvert stefnir menningu þeirra
þjóða, sem svo hröðum skrefum ganga Bakkusi á liönd?
Ilér er verið að reyna að telja okkur trú um það, að
þeim mun léttara sem sé að ná í áfengi þeim mun
rninna sé drukkið; reynsla þjóða um víða veröld er
áreiðanlega hin gagnstæða. Nci, herðum heldur bar-
áttuna gegn dreifingu áfengis í landinu og hættum ckki
fyrr en við höfum útrýmt því með öllu. M. Þ.
MELKORKA
81