Melkorka - 01.12.1961, Blaðsíða 11

Hann kvað nú starfandi fjögur dagheimili og gætu
þau veitt móttöku 300 börnum. Þau væru öll fullsetin
og alls staðar lægju fyrir langir biðlistar með umsókn-
um þeirra, sem vanhagaði um dvöl fyrir börn sín.
Auk þess ræki félagið sjö leikskóla og veita þeir 500
börnum viðtöku. Þeir geta ekki heldur annað eftir-
spurnum og er þó heldur minni aðsókn að sumrinu
heldur en vetrarlagi.
Leikskólar eru að þvi leyti frábrugðnir dagheimilum
að þar dvelja börnin skemmri tfma daglega og fá þar
ekki mat. Starfsemin er rekin i tveim deildum, morg-
undeild frá kl. 9—12 og síðdegisdeild frá kl. 13—18. Að
öðru leyti er umsýsla um börnin og verkefni þeirra þau
sömu og viðgengst á dagheimilum. Ég spurði fram-
kvæmdastjórann hvernig væri háttað sambandi félags-
ins og bæjarins og gaf hann mér þær upplýsingar, að
bærinn væri eigandi að öllum þeim húsum, sem notuð
væru einungis til reksturs leikskóla, en þeir staðir eru
5 að tölu, auk þess á bærinn stórhýsið Laufásborg, og
þar er um dagheimilisstarf að ræða. Hins vegar ann-
aðist Sumargjöf allan rekstur barnaheimilanna, eins og
áður er getið. Sumargjöf sér einnig um viðhald hús-
anna. í eigu Sumargjafar eru hins vegar Vesturborg
við Kaplaskjólsveg, hið nýbyggða dagheimili Hagaborg
við Fornhaga, Grænaborg, elzta hús félagsins, en þar
rekur félagið tveggja ára skóla fyrir verðandi fóstrur og
auk þess er leikskóli þar til húsa, og loks dagheimilið
að Steinahlíð við Suðurlandsbraut, en það hús var fé-
laginu gefið fyrir nokkrum árum síðan. Auk þess er
leikskóli rekin á einum stað i leiguhúsnæði, í félags-
heimili óháða fríkirkjusafnaðarins. Framkvæmdastjór-
inn upplýsti ennfremur, að daggjöld barnanna stæðu
undir helmingi af reksturskostnaði starfseminnar, og
rösklega þó. Það sem á vantaði fengist með fjáröflun
félagsins á sumardaginn fyrsta og fjárframlögunr bæj-
arins. Að lokum spurðist ég fyrir um það, hvort fyrir
lægi bein félagssamþykkt um það, að einungis einstæðar
mæður skyldu eiga aðgang að dagheimilisdvöl fyrir
börn sín. Framkvæmdastjórinn kvað það rétt vera að
samþykkt lægi fyrir um forgangsrétt slíkra mæðra „að
öðru jöfnu“, sem hann túlkaði á þann veg, að hreint
neyðarástand gæti skapazt á heimili giftrar konu, svo
sem vegna veikinda og svo gœti aðstaða hinnar ógiftu
konu verið, að engin ástæða væri til að hún nyti for-
gangsréttar fyrir sín börn. En framkvæmdarstjórinn
tók það fram, svo og formaður félagsins, sem ég ræddi
einnig við að þetta ákvæði byggðist einungis á þvx, að
félagið hefði, því miður, ekki aðstöðu til að fullnægja
eftirspurnum um dvöl fyrir börn á dagheimilum. Þetta
er sem sagt meginreglan, og henni fylgt það vel, að til
undantekningar má teljast ef giftar konur sem njóta
„fyrirvinnu eiginmanns síns“, fá vist fyrir börn sín á
dagheimilum, enda þótt dálítið sé misjafnt hve for-
stöðukonurnar halda stíft við þessi fyrirmæli.
Hins vegar mun reynt, svo sem unnt er, að taka við
börnum, þegar feðurnir eru við nám, t. d. Háskólanám,
en hvort það nýtur jafnmikils skilnings, ef mæðurnar
eru við nám er mér ekki fyllilega kunnugt um.
En auk þessarar aðalstarfsemi sinnar, rekur félagið
einnig skóla fyrir verðandi fóstrur og foistöðukonur
barnaheimila. Er þar vitaskuld um að ræða stórmerk-
au þátt í staifi félagsins.
Eftir að hafa fengið þessar upplýsingar var eftir að
ræða við þann aðilann sem hin daglega framkvæmd og
ábyrgð starfsins hvílir þyngst á — þ .e. forstöðukonu á
dagheimili.
Ég bað því forstöðukonu í Steinahlíð, Idu Ingólfs-
dóttur, að fórna mér einni kvöldstund til að rabba um
þessi efni, Ida tók vel i það og fara hér á eftir þau
svör, sem hún gaf við beinum spurningum mínum.
Hvað þykir þér erfiðast í starfi þínu?
Erfiðast þykir mér að þurfa að neita fólki
um dvöl fyrir börn sín, sem ég finn að hafa
fulla þörf fyrir aðstoð dagheimilisins. Ýmis-
Melkorka
75