Búnaðarrit - 01.01.1969, Page 60
50
BÚNAÐARRIT
Skýrsla Jónasar Jónssonar
Frá áramótum og fram að setningu Búnaðarþings voru
störf mín bundin við skrifstofxma hér í Búnaðarfélaginu
svipað og undanfarna vetur. Á þeim tíma vann ég meðal
annars að nefndaráliti um grasmjöls- og graskögglafram-
leiðslu. Með mér í þeirri nefnd voru Ásgeir L. Jónsson
og Páll Sveinsson, landgræðslustjóri. Við skiluðum áliti
til Búnaðarþings.
Dagana 12.—23. marz var ég á ferðalagi í Suður-Þing-
eyjarsýslu og Eyjafirði. Þar flutti ég erindi á þremur
fundum, að Hólmavaði í Aðaldal, á Akureyri og í Svarf-
aðardal. Á þessum fundum var vel mætt miðað við að-
stæður. Ótíð var og töfðu hríðar nokkuð för mína. Auk
fundahaldanna var ég við upptöku útvarpsefnis fyrir
bændavöku.
18. apríl mætti ég ásamt Einari Þorsteinssyni, ráðu-
naut á kvöldfundi á vegum Ræktunarsambandsins „Ketil-
björn“ í Aratungu. Þar var vel mætt og umræður góðar.
Dagana 19.-—-24. apríl fór ég um Norður-Þingeyjar-
sýslu, og mættum við Sveinn Hallgrímsson þar á þrem-
ur fundum, á Þórshöfn, Kópaskeri og í Skúlagarði. Á
tveimur þeim seinni var fremur fámennt, og hindraði
innflúensufaraldur nokkuð fundarsókn. Þá mætti ég á
tveimur fundum í Skagafirði, á Hólum, og að Stóru-ökr-
um 9.—10. apríl. Þar var vel mætt.
Á öllum þeim fundum, sem ég lief nú tilgreint, ræddi
ég um ræktunarmálin og lagði höfuðáherzlu á það, hvem-
ig helzt er að bregðast við kali og hinu harðnandi ár-
ferði. Ég ræddi allítarlega um grænfóðurræktun, um teg-
undaval, kostnað við hana, sennilegan árangur og leiðir
til að nýta grænfóðrið. Ég hvatti menn mjög til aukinnar
grænfóðurræktunar til að tryggja sér heimaaflað fóður,
þegar kal hrjáir túnin.
Fyrstu ferð til mælinga fór ég í Vestur-Skaftafellssýslu