Búnaðarrit - 01.01.1972, Page 230
224
BÚNAÐARRIT
að margir bændur töldu sig standa svo höllum fæti með
fóður, að þeir ólu ekki ær fyrir og um fengitíma til auk-
innar frjósemi.
Vorið var góðviðrasamt, og brá bændum við frá liinurn
óvenju köldu vorum að undanförnu. Aðeins eitt liret
gerði á sauðburði og stóð aðeins eina nótt. Samt mun það
hafa valdið einhverjum lambadauða hjá þeim, sem enn
láta ær bera á víðavangi. Þótt fremur snennna byrjaði
að gróa, þá spratt mjög hægt vegna liinna óvenju miklu
þurrka í júní. Slátlur liófst því víða seint, og þrátt fyrir
eindregna þurrka, biðu bændur langt fram eftir jiilí
og allt fram í ágúst með slátt á miklum liluta túnanna í
þeirri von að fá meiri uppskeru, af því að augljóst var
að háarspretta yrði, livort sem var, lítil sem engin. Hey
þornuðu eftir liendinni og verkuðust óvenju vel um land
allt, en eru þó mun léttara fóður en í fyrra, vegna þess
hve grös voru víða farin að tréna, er tún voru slegin.
Kal í túnum frá fyrri árum náði sér furðanlega, þar
sem borið var á túnin, en þó var langt frá því, að liin
margskemmdu kaltún gæfu meðaluppskeru. Því miður
höfðu bændur í sumum kaldari sveitum landsins orðið
fyrir því stórfellda tjóni á undanförnum kuldaárum, að
fá litla sem enga uppskeru af stórum liluta túna sinna,
þrátt fyrir venjulega áburðarnotkun. Þetta varð til þess,
að sumir þeirra báru alls ekki á mest skemmdu túnin s.l.
vor og fengu því að sjálfsögðu litla sem enga uppskeru
af þeim. 1 þessu efni voru bændur verst settir í Norður-
Isafjarðarsýslu.
1 síðari hluta ágúst geröi óvenjulegt bríðarálilaup á
Norðausturlandi miðað við árstíma. Það byrjaði með
bleyluhríð og síðan mikilli fannkomu með frosti. Áhlaup
þetta drap þúsundir fjár í afréttum Norðmýlinga og
Þingeyinga. Ymist lirakli fé í læki og aðrar liættur eða
fennti til dauðs í slökkum og skjólum. Að sjálfsögðu lief-
ur álilaup þetta líka dregið úr vænleika ])ess fjár, sem
lifði, á því svæði sem illviðrið geysaði á, en sumartíð liafði