Samtíðin - 01.03.1941, Blaðsíða 32

28
SAMTÍÐIN
Setjum svo, að mér sé fengið verk
að vinna og sagt, að ég eigi að leysa
það af hendi á 8 klukkustundum.
Ég tek til starfa og mér geðjasl í
fyrstu vel að verkinu. En von bráð-
ar verð ég þess vör, að ég muni
aldrei fá lokið því innan tilsetts
tíma. Þá fer ég' að hamast alt livað
af tekur, og brátt grípur mig áköf
liræðsla við það, að ég fái alls ekki
lokið þessu starfi, hvernig sem ég
keppist við. Örvæntingarvofan
stendur yfir mér, og ég hlýt að gef-,
asl upp. En til hvers var þá allur
]>essi luunagangur? Mér auðuaðist
alls ekki að leysa verkið af liendi,
þrátt fyrir alt.
Við fáum ekki stöðvað rás við-
burðanna né bægt dauðanum frá
okkur, þegar kallið kemur. En hví
skyldum við lifa lifinu í eiphverju
fádæma óðagoti og' hrópa ellí og
dauða yfir okkur, löngu áður en
stundin er komin. Vísindin segja,
að maðurinn sé starfhæfur langt
fram yfir sextugt, en þó því aðeins,
að hann trúi því sjálfur, að svo
sé. Óttinn við dauðann er alt of al-
mennur, er menn gerast gamlir.
Honum má vísa á bug með því að
vera sístarfandi og varðveita lífs-
gleði sína. Tilveran býður okkur ó-
trúlega góð skilyrði til slíks.
Ég er staðráðin í því að varðveita
æskuþrótt minn og lífsgleði í lertgstu
lög. Og þegar vinir mínir eru að
stagast á því við mig', að ég fari
nú bráðum að verða gömul og vilja
endilega vita, hve langt sé siðan ég
fæddist, visa ég öllum slíkum fyrir-
spurnum á bug. Nauðug viljug
fæddist ég i þennan lieim, en mér
BOTNVÖRPUR
fyrir togara og vélbáta
VÖRPUGARN
BINDIGARN
H.F. HAMPIÐJAN
Símar: 4390, 4536
Símnefni: Hampiðjan
Samtíðarmenn
i iðnaði og' útgerð. Ég vil benda
yður á, að þér fáið hvergi betur
gert við yðar biluðu rafvél eða raf-
tæki en hjá mér.
Annast einnig hvers konar raf:
lagnir í liús, skip og báta.
Halldór Ólafsson
löqqiltur rafvirkjameiítari
Þinqholtsstr®ti3
Sími 4775
Viðgerðarverkstæði
ly rlr
rafmagnsvélar og rafmagnstæki
==_ Raflagnir allskonar —=