Samtíðin - 01.03.1941, Blaðsíða 6
2
SAMTÍÐIN
— Ég geng á tveim tréfótum. Get
ég fengið mig trggðan?
Líftrygðan eða brunalrygðan?
Jón gamli var að horfa á spila-
mensku. Guðmundur, sonur hans,
sem var einn af spilamönnunum,
var samkvæml venju grútsldtugur
um hendurnar. Alt í einu segir Jón
gamli: — Já, ef skitur væri tromp,
þá hefðir þú góð spil á hendinni,
Guðmundur.
Ótæs gömul kona fékk bréf frá
einum af sonum sínum, sem farið
hafði til Ameriku. Hún fékk stúlku
nokkra til þess að lesa hréfið upp-
hátt fgrir sig, en bæði var það, að
rithöndin var ógreinileg og stúlkan
stirðlæs.
Hún las: — Kæ--------ra móð —
-----ir m---------ín.
J>ái sagði gamla konan: — Æ, nii
veit ég frá hverjum bréfið er. kað
er frá honum Steina mínum. Hann
stamaði nefnilega, blessaður dreng-
urinn.
Allir menn geta skemt öðrum á
einhvern hátt. Sumir gera það með
því að koma irm, aðrir með því
að fara út.
Kona nokkur las í blaði, að grasa-
fræðingur hefði hrapað iil dauðs og
kipt með sér nokkrum blómum, um
leið og hann misti fótanna. Henni
varð þetta að orði: — Og liélt á-
fram að safna blómum, enda þótt
hann vissi, að ekkert hiði hans nema
opinn dauðinn.
að hafa eigur yðar
aldrei óvátrygðar.
Leitið upplýsinga um verð hjá
Nordisk
Brandforsikring
Vesturgötu 7. — Reykjavík
Sími 3569.---Box 1013