Samtíðin - 01.02.1942, Side 12

8
SAMTÍÐIN
Halldór S :efánsscn forstjóri:
Peningaflóðið og þjóðin
AÐ MÁ SEGJA, að shami it hafi
orðið n.ikilla ai dsta ðna á milli
um fjárhags nál þjóoarinnar.
Fyrir um það hil þrenur árum
átti þjóðin yið að húa svo 'iarð 1 fjár-
nauð, að til vandræða horlði og voða
á öllum fjárhagssviðum, jafnt opin-
hers iiags sem einkalmgs.
Aftur nú „veður þjóðin í pening-
um“. Þykir ýmsum, að e:nnig það
horfi til vandr eða og ófarnaðsr.
Það má segja, að það ssnnist hér,
sem oftar, að r.ieðalliófið og „sigandi
lukka“ sé farsælust, s ;o á fjármála-
sviðinu sem á tiðruín sviðunv.
En hversu er þá vai ið þcssu ofur-
magni auðs og j eningc-, sem suinuni
vex svo mjög i t/ugurn og cttasf?
Um áramótin síðustu mumi ]>ank-
arnir og útgerðai menr. hafu átt um
180 milj. króna iuneignir í ]iretlandi
í hundnu fé. — Þetta fé fcest rkki
flutt heim, hvorki í vörum, né pen-
ingum.
Aftur mun rikið og hankarnir liafa
skuldað Bretum um 40 miíj. ki. í
samningshundnum lár.uni á sa.na
tíma.
Eftir öllum ástæðanv er ól ugsai.di
annað en að saml oir.ulag ætti að
geta náðst við Breta um að gjöea
skuldajöfnuð á þesc u fé.
Þá er afgangs af inneignum, vorum
í Bretlandi um 140 milj. króna. Þ.ið
svarar til eins árs imfaitningsþaria.
Á það fé má líta sem eins konar gjal 4-
Halldór Siefár.sson
eyrissjóð, er komiö geti í góðar þarf-
ir, þegar „kreppa.i“, sem allir búast
/ið í lok styrjalóarinnar, eða máske
í’yrr, skellur vfir. — Sýnist það ekki
þurfa að vera á.hj ggjuefni, að eiga
Jvá nokkurt fé .,’ipp á að hlaupa“.
Þá er það ,,j>eningaflóðið“ innan-
lands.
Innstæður lindsmanna í hönkum
og sparisjóðum voru í lok nóvemher-
mánaðar s.I. mii 21(5 milj. króna; út-
h'.n bankanna óvenju lítil, og almenn-
ii-gur hefui óvanalega mikið fé
lnnda á miUi.
Hvað myndi geta verið að óttast
Jrissar ástwður?