Samtíðin - 01.07.1966, Side 8

4
SAMTÍtílN
| SÍGILDAR NÁTTÚRULÝSINGAR
ÚR ÍSLENZKUM KVEÐSKAP
Barmahlíð
Hlíðin mín fríða
hjalla meður grœna,
blágresið blíða,
berjalautu vœna,
á þér ástaraugu
ungur réð ég festa,
blómmóðir bezta!
Sá ég sól roða
síð um þína hjalla
og birtu boða
brúnum snemma fjalla.
Skuggi skauzt úr lautu,
skreið und gráa steina
leitandi leyna.
Jón Þ. Thoroddsen
== = Hvað merkja þessi ~
- - -■ - nniiTni/ o :
UKftf 1UKí
1. Að vera stór í skörðunum.
2. Að láta hendur standa fram úr ermum.
3. Að ganga úr skaftinu.
4. Að vera á vaðbergi.
5. Að koma einhverjum í opna skjöldu.
Svörin eru á bls. 18.
^ SÉRHVERT heimili þarfnast fjölbreylts
og skemmtilegs heimilisblaðs. SAMTÍÐIN veit-
ir lesendum sínum þá þjónustu.
4 MUNIÐ að tilkynna SAMTÍÐINNI und-
ir eins bústaðaskipti til að forðast vanskil.
Hefurðu Z. 1
Skiptir ekki máli
LEIKSTJÓRINN: „Þegar þú kemur upp
á brúna, áttu að fórna höndum og fleygja
þér i ána.“
Leikarinn: „En ég er ekki syndur!“
„Það skiptir engu máli; við filmuni
ekkert í vatninu.“
Er það nú víst?
Dtlendur galgopi, sem var á ferð, spurði,
hve langt væri úr Reykjavík austur að
Geysi.
„116 km,“ var svarað.
„En frá Geysi til Reykjavikur?“
„Það hlýtur að vera jafnlangt,“
„Er það nú víst? Milli jóla og nýárs er
aðeins ein vika, en milli n>rárs og (næstu)
j(jla er 51 vika,“ anzaði útlendingurinn og
glotti.
Aumingja maðurinn
TOSCANINI var einu sinni að æfa sin-
fóníuhljómsveit, sem liann hafði ekki
stjórnað áður. Skömmu eftir að æfingin
hófst, varð honum lilið á konsertmeistar-
ann og sá þá, að liann var allur skakku1
og skældur i framan.
Toscanini varð svo mikið um þetta, að
hann stöðvaði æfinguna og spurði fiðlai'
ann:
„Er nokkuð að yður?“
„Nei, nei,“ anzaði maðurinn.
Aftur hófst æfingin, en allt fór á sömn
leið. Andlit konsertmeistarans var óðara
orðið ein gretta.
„Hvað er þetta?“ spurði Toscanini og