Morgunn


Morgunn - 01.06.1927, Side 17

Morgunn - 01.06.1927, Side 17
MORGUNN 11 Jieirra stefnir fastast að, vita ekki, hvert þeir eiga að komast, þegar talað er um, að tilveran liinumegin muni vera töluvert svipuð þessari jarðnesku tilveru. Slíkt „himnaríki" ætla þeir ■ekki að láta bjóða sér. Eg veit ekki, hverjar hugmyndir þeir gera sér um himnariki. Sannast að segja er eg hræddur um, að þær muni ekki vera sem ákveðnastar. Eg ræð það meðal annars af því, að eg geri mér engar liugmyndir um það. Mönnum hefir verið marg-sagt það, að það er alls ekki liimnaríki, sem verið er að lýsa í skeytunum liandan að. Það er staðurinn, eða staðirnir, eða ástandið, livað sem nú á að nefna það, sem nefnt er „Paradís“ í heilagri ritningu. í einni af þeim „vistarverum“ ætlaði Jesús að liitta iðrandi ræningjann. Enginn, sem kunnugur er skeytunum handan að, lætur sér til hugar koma, að neinn ræningi fari beina leið inn í himnaríki. Fæstum mun koma til hugar, að nolckur maður fari það, án þess að þurfa að hafa langa viðdvöl á leiðinni. Enn eitt atriði langar mig til þess að drepa á að eins. í öllum þeim aragrúa af skeytum, sem komiö hafa frá fram- liðnum mönnum, er nokkurum verulegum tökum liafa náð á hinu nýja lífi, er eldú, svo að eg viti til, nokkurt orð um það, að þeim finnist mjsbrestur á réttlætinu, miskunnseminni og kærleikanum. Þvert á móti. Nú hafa þeir fundið þetta, svo að þeir eru ekki lengur í neinum vafa um, að þetta sé aðalöflin í tilverunni, að svo miklu leyti sem þeir hafa kjmst henni. Þetta atriði er afskaplega merkilegt, af því að radd- irnar eru svo samróma og af því að vissan er svo afdráttar- laus. Þessi gífurlegu vafaatriði liins liugsandi jarðneska manns um öflin, sem ráða tilverunni, eru alveg undir lok liðin, þegar nokkuð er komið til muna inn í annan heim. Og því lengra sem framliðnir menn komast, því ljósara virðist þetta verSa þeim. Eg bendi ykkur, rjett til dæmis, á Júlíu- bréfin, en eg minni ykkur á það aftur, að ekkert orð liefir komið, svo að mér sé kunnugt, í skeytum nokkurstaðar um heiminn, sem sé í ósanmemi við þetta. Júlía segir í einu af fyrstu bréfum sínum, þeirra er prentuð liafa verið: „Allur munur á þessari hlið tilverunnar og ykkar hlið
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.