Morgunn - 01.06.1927, Qupperneq 17

MORGUNN
11
Jieirra stefnir fastast að, vita ekki, hvert þeir eiga að komast,
þegar talað er um, að tilveran liinumegin muni vera töluvert
svipuð þessari jarðnesku tilveru. Slíkt „himnaríki" ætla þeir
■ekki að láta bjóða sér. Eg veit ekki, hverjar hugmyndir þeir
gera sér um himnariki. Sannast að segja er eg hræddur um,
að þær muni ekki vera sem ákveðnastar. Eg ræð það meðal
annars af því, að eg geri mér engar liugmyndir um það.
Mönnum hefir verið marg-sagt það, að það er alls ekki
liimnaríki, sem verið er að lýsa í skeytunum liandan að. Það
er staðurinn, eða staðirnir, eða ástandið, livað sem nú á að
nefna það, sem nefnt er „Paradís“ í heilagri ritningu. í
einni af þeim „vistarverum“ ætlaði Jesús að liitta iðrandi
ræningjann. Enginn, sem kunnugur er skeytunum handan að,
lætur sér til hugar koma, að neinn ræningi fari beina leið inn
í himnaríki. Fæstum mun koma til hugar, að nolckur maður
fari það, án þess að þurfa að hafa langa viðdvöl á leiðinni.
Enn eitt atriði langar mig til þess að drepa á að eins. í
öllum þeim aragrúa af skeytum, sem komiö hafa frá fram-
liðnum mönnum, er nokkurum verulegum tökum liafa náð á
hinu nýja lífi, er eldú, svo að eg viti til, nokkurt orð um
það, að þeim finnist mjsbrestur á réttlætinu, miskunnseminni
og kærleikanum. Þvert á móti. Nú hafa þeir fundið þetta,
svo að þeir eru ekki lengur í neinum vafa um, að þetta sé
aðalöflin í tilverunni, að svo miklu leyti sem þeir hafa kjmst
henni. Þetta atriði er afskaplega merkilegt, af því að radd-
irnar eru svo samróma og af því að vissan er svo afdráttar-
laus. Þessi gífurlegu vafaatriði liins liugsandi jarðneska
manns um öflin, sem ráða tilverunni, eru alveg undir lok
liðin, þegar nokkuð er komið til muna inn í annan heim. Og
því lengra sem framliðnir menn komast, því ljósara virðist
þetta verSa þeim. Eg bendi ykkur, rjett til dæmis, á Júlíu-
bréfin, en eg minni ykkur á það aftur, að ekkert orð liefir
komið, svo að mér sé kunnugt, í skeytum nokkurstaðar um
heiminn, sem sé í ósanmemi við þetta. Júlía segir í einu af
fyrstu bréfum sínum, þeirra er prentuð liafa verið:
„Allur munur á þessari hlið tilverunnar og ykkar hlið