Morgunn


Morgunn - 01.06.1927, Side 23

Morgunn - 01.06.1927, Side 23
MORGUNN 17 yrði að þroska vitsmunadygSirnar, svo aS eg viöhafi gamlan málblæ guðfræðingarma. Vitsmunadygðirnar eru: fróðleiks- þrá, hreinskilni og gætni, það er að segja, óhlutdræg fróöhúks- þrá, óeigingjörn hreinskilni og staðföst varfærni.“ Það er vegna þessa tilfrnnanlega skorts, sem liefir verið hjá mönnum á þessum dygðum, að málið er ekki lengra lcom.ið •en það enn er, hvort sem vér lítum tii þeirra manna, sem hafa látiS fylla sig með alls konar oftrúar-vitleysu og vakið óhug annara með þeim hætti, eða til hinna, sem liafa verið fullir af óviðráðanlegri þrjózku gegn öllum sannleika í mál- inu, Oftrúarmennina vantar sérstaklega það sem Myers nefnir „staðfasta varfærni.“ Iiina vantar bersýnilega allar þessar dygðir. Eða finst ykkur ekki Osló-mennina, sem tóku að sér, frammi fyrir allri veröldinni, að rannsaka miðilsgáfu Einars Nielsen hafi vantað „óhlutdræga fróðleiksþrá, óeigingjarna hreinskilni og staðfasta varfærni V ‘ Það er alveg eins og Myers hafi stílað orð sín upp á þá. þó að liann ritaði þetta 22 árum áður en Ósló-mennirnir frömdu sitt m-ikla hneyksli. En svo er um margt, sem spámannlega er talað, að enginn veit, hvenær það hittir þá, sem aðliafast það, sem rangt er. Og ekki get eg hugsað mér annað, en að slíku atferli fylgi einhver ábyrgð. Menn eru sjaldnast látnir sæta lienni hér í heimi. Hjá vitleysingjunum og hleypidómabelgjunum þykja menn stundum því meiri menn, sérstaklega þeim mun meiri vísindamenn, sem þeir þjaka ósleitilcgar sannleikanum. Þeir þjaka honum, sumir, einmitt til þess að tryggja sér álit og mannvirðingar. En sá búhnykkur gildir ekki út yfir gröf og dauða. Eg er sannfærður lun, að vér höfum fengið að vita nokkuð um annan heim — þar á meðal það, að þar lcaupir sér enginn virðingu með því að níðast á sannleilcanum. Yér höfum þvert á móti fengið að vita það, að þar er það Iskyggilega varhugavert. Enn er eitt atriði. sem mig langar til að víkja að. Það er athugunarvert, þó að því hafi enn verið tiltölulega lítil athygli veitt af öðrum en þeim, sem mikið hafa fengist við tilraunir, live óhjákvæmilegt skilyröi rósemi miölanna og 2
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.