Morgunn


Morgunn - 01.06.1927, Side 57

Morgunn - 01.06.1927, Side 57
MOllGUNN 51 slcyldi, og japanski þjónninn liaföi þá verið farinn burt fyrir löngu. Walter væri með rnargar fjarstæður. Ilann væri mjög mannleg vera, honum væri gjamt aS blóta og þegar liomun væri skapraunað, þá léti hann út úr sér all-skýr orð að hætti Ameríkumanna. RæSumaður kvaðst hafa lilustað á þessa sjálfstæðu rödd með iiinni mestu athygli. Ilann hafði ná- kvæmar gætur á Margery, til þess að athuga, hvort varir liennar hreyfðust nokluið, en þær lireyfðust alls ekki, og það var heldur enginn titringur á fingrum liennar; miðillinn var með öllu hreyfingarlaus og svaf vært. Ræðumaður kvaðst ekki sjálfur þekkja muninn á sambandsástanidi og svefni. Walters varð nii vart og var kyntur öllum. Þegar dr. Crandon sagði honum, að liann (ræðumaðurinn) væri afburða- skordýrafræðingur, sagði Walter: „Ilalló! Hér er kominn skor- dýramaður. Ilalló, veggjalúsafræðingur.“ Walter hafði verið fjörmikill strákur, gáskafullur og gamansamur. Þessi sjálf- stæða rödd var svo merkilegt fyrirlbrigði, að hana var ekki unt að framleiða með búktali. Búktal væri blekking, ekki svo mjög evrans sem augans. Ef búktalari reyndi að tala án brúðu eða leikbrúðu, yrði liann að vera mjög góður búktal- ari, til þess að geta blekt áheyrendurna. Ilann efaði mjög, að nokkur gæti talað búktali í myrkri. Walter talaði í myrkri, en einnig í rauðu ljósi og í hvítu ljósi, ])ó að iiann beiddist [)ess, að hvíta Ijósiö væri ekki látið lifa of lengi, vegna þess að það væri skaðlegt röddinni. Ræðumaður sýndi næst tvær teiknaðar mvndir og ljós- mynd af radd-tryggingaráhaldi dr. Richardsons, sem vísinda- maður við Harvard hefir fundið upp til aö rannsaka með fyrirbrigðin. En hvað honum sjálfiun viðviki, gæti liann sagt, að hann hefði sjálfur liaft fulla gát á þessari tilraun; að hendur allra og fætur hefði verið óhreyfðir, að enginn fundar- maður liefði verið nokkurs staðar nálægt áhaldinu nema Mar- gery. Ilaganlegri aðferð hefði verið beitt til þess aö gera munna fundannanna óhrevfaniega; ]>annig hefði kona lians haldið annari hendinni á munni dr. Crandons og hinni á 4*
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.